-15-
te wachten. De boomgaarden naast zijn huis strekken zich ver uit tot aardig dicht bij de
Limmerschouw die vroeger trouwens gewoon Winckeler Weg heette en via de Jan
Cramersbrug over de Langereis dé verbinding vormde tussen Winkel en Hoorn en wat
daar tussen lag.
Tussen twee percelen appelen loopt een tamelijk brede nieuwe afwateringssloot die
zich via een duiker aan de andere kant van de weg voortzet. Het laatste perceel
appelen is zo ongeveer de plek waar de Ooievaarsweg zijn naam aan te danken heeft.
Daar lag, oostelijk begrensd door de banscheiding met Winkel, het Oijevaarsbosch!
Het keurige boerderijtje van de heer Kunis (vroeger de bekende veeverloskundige
Silvervormt aan de linkerkant zo'n beetje de zuidgrens van dat voormalige bos en is
daar tegelijk het laatste bebouwde perceel binnen de oude Nieuwe Niedorper
gemeentegrenzen. Kunis heeft het een toepasselijke naam gegeven: De oude
Grenshoeve, maar hij had het natuurlijk net zo goed het Ooievaarsbos kunnen noemen.
Jacob Oijevaar leefde zo'n twee en een halve
I eeuw geleden. We komen hem tegen in 1732
waar hij samen met de plaatselijk zeer bekende
Jan Koeman en een zekere Maarten Metselaar
optreedt als 'rekenaar' voor Nieuwe Niedorp.
In 1762 is er sprake van de erfgenamen van
Jacob en zijn vrouw Antje Pieters en in hetzelfde
jaar wordt een gedeelte van 't Bosch in de Ooster
polder, beoosten aan de Oosterwij senerweg, ter
grootte van 3 geersen en 4 snees (zo'n 0,9 ha)
verkocht aan Pieter Stroomer in Lutje winkel.
In 1822 is er sprake van de verkoop van hakhout
uit het Oijevaarsbosch door Liesbeth Veul, de
weduwe van Jan Stroomer. Van 32 kopers vangt
ze samen f 116,80 en in het volgende jaar f72,50
van 23 kopers. Ze bezit overigens ook nog een
bos onder Winkel. In 1824 is het Cornelis Koomen
uit Lutjewinkel die parken hakhout in het Oijevaars
bosch verkoopt.
In 1834 lezen we nog eens uitgebreid over de ver
koop op 4 februari van enige parken, staande op
stam, in het Oijevaarsbosch, gelegen op de ban
scheiding met Winkel. Er waren 28 kopers die maar
f 65,70 opbrachten.
Cornelis had ook het Immetjesbosch onder Winkel in bezit. Ik heb nog geen idee waar
we dat precies moeten zoeken.
Volgens het oud notarieel archief (akte 2890) blijkt in die tijd meteen ten noorden van
het Oijevaarsbosch ook nog een houtboschje te hebben gelegen met sectienummer
B 434. Het heet 'gelegen aan de Ooijevaarsweg, belend het Oijevaarsbosch ten zuiden
en Arie Slooves ten noorden'. Met dat soort gegevens zijn de percelen uiteraard exact
te lokaliseren, dat zal duidelijk zijn.