-14-
alleszins mee en steken we rustig over. We gaan over de ventweg, die al spoedig in een
fietspad over gaat, richting Langereis en verbazen ons over alle wegenbouwkundige
ingrepen rond het viaduct van de N242 die kennelijk nodig bleken. Op een steenworp
afstand volgt dan het nieuwe trendy verkeerspleintje bij het klooster waar je uiterst
dwingend omheen wordt geleid.
Straks verrijst hier ook een passend benzinestation en begint de entree van Nieuwe
Niedorp 'Centrum' echt stedelijke allures aan te nemen. Als de nieuwe provinciale
weg mettertijd een dubbelbaans hoofdweg wordt is Niedorp er helemaal klaar voor om
uit te groeien tot een eigen stedelijke agglomeratie, geheel passend bij de allernieuwste
opvattingen: Verschuif de noodzakelijke stedelijke uitbreiding naar het platteland,
maar dan langs de aanwezige snelwegen. Een wat deprimerend vooruitzicht
Maar misschien klagen en schetteren onze stadsbestuurders over een dreigend verlies
aan voorzieningen en een dreigende uittocht van eigen bevolking en krijgen ze gehoor.
Er is dus nog hoop.
We steken nu 'het Paadje' over..
Op wat oudere kaarten staat het Paadje altijd gewoon als Pad aangegeven. Maar de
werkelijkheid heeft ook het pad al ver achter zich gelaten.
We rijden de Ooievaarsweg op, tussen kloosterkerk en voormalig café Botman, nu al
weer een tijdje notariskantoor Rentenaar. Vlak daarna een boerderijtje 'In 't Luwke'.
Op topografische kaarten van voor de oorlog zien we naast dit groepje percelen
behoorlijk fors gedrukt de naam Ooievaarsweg. Eigenlijk in dezelfde orde als Winkel,
Nieuwe Niedorp, Hoefje, De Boome of Langereis. Er werd een woonplaats mee
aangeduid, een dorp, gehucht dan wel buurtschap. Een paar huizen was kennelijk al
genoeg. De naam Ooievaarsweg sloeg in elk geval op alle boerderijtjes en huizen die
er tussen het Paadje en de Langereis te vinden waren. Dat zal straks blijken.
Maar de echte officiële naam was op de kaart nog steeds Oosterweg en wel vanaf de
Dorpsstraat tot aan de Langereis. Op kaarten uit vroeger eeuwen is het niet anders.
In de archieven maken we echter kennis met een nog authentieker voorloper: de
Oostwijsener- of Oosterwijsener weg. Dus de oostelijke weg naar de Wijsend (oftewel
de Langereis).
Een Westwijsener weg moet er dan natuurlijk ook geweest zijn, en daarvan afgeleid
uiteraard een Westerweg. Het laat zich raden dat we dan helemaal aan de westkant
van het dorp zitten.
De huidige Oosterweg heette vroeger Boomerweg, de weg naar De Boome, en de
huidige Westerweg was langgeleden de Mientsteeg, het landweggetje naar de
Niedorper gemeentelanden.
De stap van Mientsteeg naar het bekende Sliksteeg is nou niet bepaald groot te noemen
en de verklaring spreekt voor zich.
De eerste Westerweg werd omgedoopt in Terdiekerweg.
Na deze uitweiding fietsen we maar weer eens verder. We laten de hoge luwte
gevende kloosterkerk met zijn aardige torentje achter ons, de lange wat schuin
hangende tuinmuur, de Antoniusschool, het kleine ex-kloostertje St. Willibrordus en
de katholieke begraafplaats. We passeren op een gegeven moment aan de linkerkant
fruitteler Entius. Het is pluktijd en achter zijn huis staan stapels grote kisten op appels
