-30- De maat van de roeden was hier 720 in een morgen, waarbij men een morgen op ongeveer 0,85 ha. kan stellen. Pieter Wonder, schipper van het Oude Niedorper Verlaat betaalde toen 608 gulden voor beide partijen. De veiling had plaats in café 'Het Bonte Paard' te Nieuwe Niedorp waar Jacob van der Stok op dat moment kastelein was. De ordebewaking was bij deze gelegenheid toevertrouwd aan dorpsveldwachter Pieter Jongejan. Men zal zich waarschijnlijk afvragen welk café hier eigenlijk bedoeld werd. Gaat het om een lang vergeten uitspanning, of is er sprake van een andere naain voor een bekend café? De Prins Maurits werd in de Franse tijd eenvoudig gedwongen een andere naam aan te nemen. Er was natuurlijk geen plaats meer voor Oranjeverheerlijking, ook niet naar het verleden. Na de nederlaag van Napoleon in 1814 hoefde Het Bonte Paard kennelijk nog niet direct z'n hoeven te lichten, maar lang zal het eerherstel wel niet op zich hebben laten wachten. De Prins Maurits had trouwens al eens eerder een subtiele naamsverandering ondergaan, dat mag ik de Niedorpers niet onthouden, een weinig ingrijpende weliswaar, maar wel een anekdotische: Aanvankelijk heette het café De Graaf Maurits, maar dat veranderde in 1712 of daaromtrent toen Jan Prins de nieuwe hospes werd. Men kan zich wel ongeveer voorstellen hoe dat gegaan is. Om terug te komen op Pieter Comelisz. Wonder: af en toe wordt er verslag gedaan van de verkoop van hakhout. Zo is er in 1820 voor zo'n 463 gulden verkocht aan 86 kopers. Er moest nu eenmaal belasting worden betaald over dit soort handel. In 1822 verkoopt hij enige parken hakhout in het Hanedoes voor ongeveer honderd gulden aan 44 kopers en in dezelfde tijd voor ca. 45 gulden in de Oude Niedorper Boome tussen De Weel en 't Verlaat) In het oud notarieel archief van Nieuwe Niedorp bevindt zich een akte (nr. 1294) waarin uitgebreid staat verteld hoe Dirk Klomp, dagloner uit Nieuwe Niedorp, ten verzoeke van Pieter Wonder, landman te Dirkshorn - inmiddels verhuisd en geen schipper meer - publiekelijke verkoping zal houden van een partij hakhout en wel op den Eersten februarij aanstaande des morgens ten tien uren. De ontvanger der Registratie en Domeinen in Schagen krijgt een afschrift van deze voorlopige aangifte. Het verkopen van hakhout was kennelijk een zeer ernstige kwestie waar notaris Roggeveen aan te pas moest komen. Wanneer het bos van Hanedoes precies is gerooid is nog onduidelijk, maar ongeveer halfweg de vorige eeuw blijkt het verdwenen. De herinnering aan het bos gaat dan langzamerhand verloren, alleen de bijzondere naam Hanedoes blijft bestaan. Een naam die uiteindelijk teruggaat op een Gabriël Hannedouche die naar verluidt Frankrijk na een duel moest verlaten en via Canterbury in Leiden terecht kwarn. Aldus de anekdote die in de familie warm wordt gekoesterd en doorverteld. Het lijkt me goed om hiermee af te sluiten en een volgende keer iets over andere bossen te vertellen waarbij o.a. de herkomst van de Ooievaarsweg ter sprake zal komen. Jan Keuken (archiefmateriaal Annet Klomp-Keuken)

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1998 | | pagina 31