Het zeegat uit.
Schepen en zeevarenden uit Winkel.
5
Van Kolhorn weten we, dat het leven van de inwoners sterk werd
beheerst door de alom aanwezige Zuiderzee.
Het dorp had een zeehaven en was eeuwenlang sterk op het water
gericht: in het begin de wier- en lichterschipperijlater het
vervoer van turf en vee.
Aan het eind van de 19e eeuw kwam de visserij sterk opzetten.
De Kolhorner vissersvloot richtte zich met name op de paling
en ansjovisvisserij.
Winkel daarentegen lijkt zich veel meer gericht te hebben op het
achterland: landbouw en veeteelt, dat waren in Winkel de midde
len van bestaan.
Maar als we de oude archieven napluizen, blijkt toch dat ook
Winkel in de 17e en 18e eeuw een aantal zeebonken tot haar in
woners mocht rekenen.
Het dorp had wel geen haven zoals de buurdorpen Aartswoud en
Kolhorn, maar zeelieden huisden er genoeg in Winkel.