Stavoren, of eigenlijk niet, want toen Stavoren in 't zicht
kwam, keerde de boot om. 't Was een prachtdag! En de laatste
keer in 1897 zijn de hoogste klassen naar Artis geweest. Dat
gebeurde lang niet alle jaren. De boeren stelden voor zo'n
feest paard en rijtuig beschikbaar (soms waren er wel 25
rijtuigen)'t Was een hele optocht. De gelden voor dit alles
kwamen van verschillende instellingen in ons dorp. Er werd in
die tijd niet met een lijst gelopen bij de gemeentenaren. In
later jaren reed ik zelf de kinderen en toen vond ik het ook
weer mooi
Toen Sieswerda gepensioneerd was, kwamen hij en z'n vrouw vlak
naast ons te wonen en we waren beste buren en vrienden, 't Kon
verkeren zei Bredero!
Al eerder heb ik verteld, dat het tweede jaar, dat wij in
Nieuwe Niedorp boerden, 1894 ook niet zo best uitviel. Pas
1895 viel er voldoende regen in de zomer en was de grasgroei
goed, er werd voor het eerst voldoende hooi geteeld.
Maa.r toen was er weer wat anders. Mijn oudste broer Dirk moest
in dienst en broer Louwrens was toen vaders knechtDaar had
hij niet veel zin in, want een behoorlijk zakgeld kon er niet
overschieten. Toen Dirk weer thuiskwam is Louw als bakkers
knecht gaan dienen. Mei 18 97 hadden onze ouders dus twee
hulpen, een grote en een kleine. In die eerste zomer molken
vader en ik veelal, tenminste 's avonds met elkaar, terwijl
Dirk dan aan ander werk kon blijven. Wij molken toen twaalf
koeien, vader zeven en ik vijf, maar dat werd al spoedig ieder
zes. Vader werd er niet sterker op, maar hij was er toch
altijd bijHij marktte zelf de kaas in Alkmaar, in de zomer
om de twee of drie weken; in de winter duurde het wel eens
zes, zeven weken voor er een stapel bij elkaar was.
Met paard en bakwagen ging die reis over Verlaat, de hele
Heerhugowaard, Oudorp en dan Alkmaar, 't Was een hele rit,
zo'n twintig kilometer en zo nu en dan b.v. in de vakanties
mocht ik wel eens mee. Dat was een uitje voor mij. Je zag toen
niet veel meer dan je eigen dorp en zo'n reis naar Alkmaar was
een waar feest voor me. De Heerhugowaard was toen ook reeds
geheel een straatweg, maar nog niet zo'n heel lange tijd hoor.
Mijn moeder was er in haar jeugd nog wel langs gegaan, toen
het nog een modderweg was. Wat een reis!
Het Noordeinde van de Waard was toen nog dun bevolktEen heel
verschil bij nu, 70 jaar later, nu het dichter bebouwd is dan
het Zuideinde.
Er was nog veel bos en je kon wel een kwartier rijden, dat je
aan de Westkant steeds bos had en aan de oostkant ook een heel
stuk. Wat toch was het geval? De Heerhugowaard had in het
noorden en eigenlijk over het geheel een slechte grond, maar
in het noorden was dat het ergst. Na de droogmaking is er wel
geprobeerd er te boeren en te bouwen, maar later werd er
besloten hier maar wilgen en essen hakhout te planten.
Bos bracht wel niet veel op, maar het vergde ook niet veel aan
onderhoud. Veel van die bossen behoorden toen aan enkele
families, die er ook niet vet van werden, want de polderlasten