Dat was dus een half uur te laat en de jongens uit de zesde en
zevende klas schreeuwden, dat nemen wij niet. En het werd ook
niet genomen. Voor schooltijd werd besloten niet voor twee uur
de school in de gaan. Bij de herberg van Kaan was een stal en
daar hokten wij samen en werd het plan uitgebroed. Ik was nog
geen tien jaar, maar ik vond het prachtig en deed mee. Er
waren wel wat kakkebroeken bijdie niet durfden, maar het
gros bleef in de stal. De zoon van Kaan en Cor Sieswerda waren
ook van de stakers en precies twee uur stapten wij de school
in
En wat gebeurde er toen? Niets want Sieswerda was zo wijs geen
sjoege te geven. Hij zei er niets van. Een wijze zet van hem.
Drie jaren heb ik bij hem schoolgegaan; ik heb heel wat bij
hem opgestoken; hoewel ik me niet in zijn gunst mocht verheu
gen, was ik steeds een van zijn beste leerlingen. Ik was in de
regel nog al gauw klaar met mijn werk en dan deed ik verder
niet veel goeds in de klas. Het eerste jaar, in de vijfde
klas, ging het nog vrij goed, maar naarmate ik ouder werd,
leek het steeds slechter te worden met onze verstandhou
ding. In de klas was een klein zwart bord op een ezel en als
je wat deed dat niet te pas kwam, werd je naam daarop geschre
ven, twee streepjes er achter en dan moest je nablijven.
En er is een tijd geweest, dat ik een abonnement op dat bord
had. 't Is zelfs zo nog een tijdje gegaan, dat ik niet op tijd
aan de middagtafel kwam, omdat het in de regel wel kwart over
twaalf werd, voor meester me liet gaan. En 's middags had hij
wel eens de manier je haast een uur te houden. Maar toen ik
dat een paar keer had meegemaakt, zorgde ik wel, dat ik het 's
middags wat kalmer aan deed. Je kan wel begrijpen, dat ik niet
gek op Sieswerda was en hij niet op mijToch heb ik veel bij
hem opgestoken en ik ben er hem altijd nog dankbaar voor dat
hij ons zulk goed onderwijs gaf. De laatste schooldag van mij,
30 april 1897 moesten wij in ons schoonschrift schrijven: Eind
goed, al goed; en ik moet zeggen, het werd een goede dag.
Meester was aardig en degenen die de school verlieten gaven
hem een cadeautje. Ik o.a. een edammertje en dat vond hij toch
wel een heel cadeau van zo'n jongen.
Er werd in die tijd in de winter altijd avondschool gegeven en
altijd door het hoofd. En die eerste winter bezocht ik ook die
herhalingscursus, drie maal per week twee uur. Het werk, dat
we moesten doen, was een herhaling van de hoogste klassen en
ook besprak Sieswerda dan wel eens andere onderwerpen en hij
nam ook een geheel andere houding aan tegen ons. Meer kame
raadschappelijk en hij kon het met ons allemaal evengoed
vinden. Nu moet ik zeggen dat wij ook geen streken meer uit
haalden. 't Was geheel anders en beter. Nog heb ik een mooie
herinnering aan mijn schooljaren, dat waren de schoolfeesten.
Vijf maal heb ik dat feest meegemaakt, 't Was in N.Niedorp zo,
dat als je niet meer dan twee schooltijden moedwillig verzuimd
had, je mee mocht, 't Was in de regel een rit naar de duinen
maar ook nog wel eens wat anders. Eens gingen wij per rijtuig
naar Westwoud, per trein naar Enkhuizen, daar op de boot naar