- 14 -
We stoppen deze opsomming ergens midden in het dorp.
Het zou wat ver voeren om de complete lijst hier weer te
geven, omdat de verleiding dan te groot wordt om overal
commentaar op te leveren waarbij het doel uit het oog wordt
verloren
Een houten schoen.
De hink-stap van onze tijd naar 1742 brengt ons al vrij dicht
bij Dirck Rembrantsz. die slechts zo'n 60 jaar daarvoor de
geest gaf. Die 60 jaar lijken betrekkelijk weinig vergeleken
met de twee en een halve eeuw die wij hier even terugblikken
op een deel van het dorp. Wat opvalt is het grote aantal
huizen dat als onbewoond of gesloopt is aangegeven.
Het blijkt echt schering en inslag tussen het oosteind en
het raadhuis. Dat betekent uiteraard, dat hier verscheidene
families in de eerste helft van de 18e eeuw of eind 17e
eeuw vertrokken moeten zijn. We zullen ze straks wellicht
nog tegen komen bij het bekijken van vroegere lijsten.
Als we nu het genoemde raadhuis als uitgangspunt nemen en
van daar om ons heen kijken, zien we direct naast ons 'de
boerderij met tapnering'En een ietsje verder naar de oost
kant een smederij.. Die situatie doet ons sterk aan onze
jongenstijd denken: raadhuis, daarnaast het café De Prins
Maurits met restant van doorrijstal en vervolgens de smeder ij
van Lakeman!
Een inmiddels al lang verdwenen pandje tussen café en smede
rij als een commenijewinkelt j e lijkt best inpasbaar.
Als we het kadasterkaartje er bij nemen zien we het café
tegenover de Oosterweg. Op de plaats van het laat-19e eeuwse
raadhuis zijn hier twee aparte panden aangegeven die met de
zijgevels tegen elkaar leunen. We nemen aan, dat het rechter
perceeltje het vroegere raadhuis was.
Verder kan natuurlijk worden opgemerkt, dat in 1819 de smede
rij van 1742 intussen totaal gewijzigd kan zijn en de boerderij
tapperij ingrijpend veranderd in bij voor beeld een Hotel-Cafê-
Restaurant (fraaie namen die onze herbergen vroeger in grote
letters sierden om handelsreizigers te lokken).
Kortom, zo'n kaartje is wel erg aardig, maar het heeft hier
z'n beperkingen.
Zo maar een grappig detail is het breed uitlopen van de
Dorpsstraat tegen de zijgevel van het café. Ongetwijfeld i.v.m.
de doorrijstal (op sommige oude foto's van de Prins Maurits
is de zij-ingang duidelijk te zien, o.a. bij Jan Smit blz. 71).
Het pandje vlak naast het vroegere raadhuis werd in 1742 be
woond door Jan Cramer, een schoenmaker.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat dit het huis is geweest
waarin Dirck Rembrantsz. tussen 1610 en 1682 gewoond heeft.
Een houten schoen zou tot ver in de vorige eeuw in een raam
kozijn hebben gestaan De Navorscher, blz. 268-269) de herinne
ring wakker houdend aan Dirck Rembrantsz. en misschien tevens
verwijzend naar latere schoenmakerijen die een graantje van de
roem mee wilden pikken.