De vliegenier had zich lopend naar het vliegtuigwrak begeven en werd daar later door soldaten van de Duitse Weermacht aange troffen. Wij waren als schooljongens al vroeg op de bewuste plek aanwezig maar werden door gewapende soldaten tegengehouden bij het damhek dat toegang gaf tot het weiland waar het vliegtuig was neer ge komen De Duitsers hebben toen reeds dezelfde dag al datgene wat van het vliegtuig boven de grond uitstak, verwijderd en naar elders afgevoerd. Op 24 juni stonden wij na schooltijd uiteraard weer bij het dam hek waar nog steeds soldaten de wacht hielden. Een Duitse officier vertelde in gebroken Nederlands dat gepro beerd zou worden de motoren en lichamen van de omgekomen vlie geniers te bergen. Dit moest gebeuren met behulp van spring stof. Wij als toeschouwers werden toen onder begeleiding van de offi cier meegenomen naar de verderop gelegen hoge brug over het kanaal en moesten daar achter de hoge aarden oprit van de brug gaan liggen om eventuele ongelukken te voorkomen. Op een gegeven ogenblik werd de springstof tot ontploffing ge bracht en zagen wij een hoge fontein van water en modder de lucht in gaan. Enige tijd later werd ons verteld dat de motoren te diep in de drassige grond lagen en dat deze niet geborgen konden worden, evenmin als de vliegeniers die kennel ij k ook in de cockpit waren omgekomen aangezien de Duitsers geen stoffe lijke overschotten van hen hadden gevonden. Na het vertrek van de Duitsers konden wij zien wat er nog van het vliegtuig restte. De naar het westen gerichte cockpit met de motoren was enkele meters diep in de grond verdwenen ter wij de grote kuil vol met water stond. Het midden- en staartstuk lag een kleine meter diep in de aarde. Enkelen van ons hebben nog wat kleinere onderdelen van het weinige dat de Duitsrs hadden achtergelaten meegenomen Later is de grote kuil met aarde dicht gemaakt en met gras zaad ingezaaid. Er stond toen nog geen boerderij op het weiland, deze is pas na 1970 gebouwd. De plaats van het neergestorte vliegtuig is daarbij niet ver plaatst en ligt nog op dezelfde plek als in 1941. Overigens is er al in 1941 met toestemming van de Duitse op perbevelhebber, door het gemeentebestuur een eenvoudig houten kruis met daarop vermeld de namen van de omgekomen vliegeniers op de lokatie geplaatst. Aat Wit

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1995 | | pagina 6