t We moste ok verduistere, al had je amper licht, ze wouwe nag gien glimpie zien, de luike moste dicht. In t raampost hadde wai een lat, al nam je die d'r uit, skove de luike uit de muur in binnen voor 't ruit. Je mochte ok nei achten den niet meer in buiten toen, we zatte 's eivends bai een keers een spelletje te doen. Wai hadde ok, dat was nag luuks, 'n lanteern op karbiet, de buren zatte op de fiets want aar licht was er niet. Toen kwam de hongerwinter, mense loupend uit de stad, ze zochte eten en onderdak en dochte deer is zat. De mense wazze an't end, hun nood die was heel groot, ze krege den ok allegaar een beker melk en brood. Ze sliepe op een lange rai op stal en in de boet, 't peerdevolk was deer al weg, op 't stro lagge ze goed Moin vader had een kruiwagen, een gröterd vol met hooi, maar toen ie 's ochends voere wou lag deer een stel te kooi Tussen de zolders stond goed skuil de radio al die toid, vader hoorde op ORANJE, we ben nou gauw bevroid. En toen kwam echt de vredestoid, tot ieders grote vreugd, we hadde op de boerderai, een skitterend mooie jeugd Maar toen veule jare later, nei jare vrede's toid, raakte wai ons ouwerlek huis, op slot den toch nag kwoit 't Verkeer dat wier al drokker, d'r kwam een nuwe baan en leit die nou toch net precies deur vader's land heen gaan. Ons huis da's nou verdwenen, al hadde w' eerst nag hoop, er staat nou een Hubo winkel, de stolp ging voor de sloop 't Hield stand in sturm en oorlog, bai angst en bai verdriet, alliendig de vooruitgang overleefde 't huis toen niet. Allien ben d'r nag de bome, die moste bloive staan en stane deer nou al die toid nag net niet dood te gaan Asje deer 's eivends langs raie, is alles hel verlicht, den denk ik doen nei achten de luike maar weer dicht. - 22 - A. Klomp Wetsteen

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1995 | | pagina 23