- 21 - De Hanestap. Een van de wegen die naar het landelijke Hoogwoud voeren, draagt de naam Koningspade of kortweg De Paad. Niet ver van die weg, de kant op van het gehucht Veenhuizen, strekte zich heel vroeger een groot bos uit. Langs de Koningspade waren een aantal grote boerderijen gebouwd en in één daarvan huisde Klaas Oud. Nu wordt er verteld, dat de boerderij van Klaas Oud precies ge bouwd was op de plaats waar volgens de overlevering Willem de Tweede begraven lag, graaf Willem die zijn strijd tegen de koppige Westfriezen, verschanst in de bevroren moerassen rondom Hoogwoud, met de dood moest bekopen. Nog altijd wordt in sommige geschiedenisboekjes het jaartal 1256 vermeld met daarachter de mededelingGraaf Willem II door de Westfriezen bij Hoogwoud vermoord' De bewuste boerderij, die al jaren geleden afgebroken is, werd sinds mensenheugenis de spookboerderij genoemd. En nog heden ten dage wordt er door sommige oude Westfriezen beweerd, dat het vee op de plaats waar die hofstede stond, nooit zal gaan grazen of gaan liggen. Ja, het moet daar lang geleden verschrikkelijk ge spookt hebben en Klaas Oud werd daar de dupe van. Klaas was een schatrijke boer. Die raisde voor gien ton op. Nu werd er op het dorp gefluisterd: 'Die Klaas Oud is bepaald op een leukige menier skatroik worren.' De mensen wisten wel niet precies hoe of wat, maar ze zeiden toch 'Nei oor, 't zit deer niet bai rechtuit..'. Nu was Klaas een vreemde vogel hij bemoeide zich bijna nooit met zijn dorpsgenoten, en naar de kerk, de protestantse, ging hij reeds lang niet meer. Een keer, wisten de mesen, is dominee nog eens bij hem geweest, maar de goeie man kwam bij de duivel te biecht: Klaas had hem van zijn erf gejaagd als een schurftige hond. Toen Aaltje Rood, de baker, dat te weten kwam, zei ze: 'Die Klaas Oud het z'n ziel aan de duivel verkocht, wat ik je brom! Deer ken vezelf nooit gien zegen op ruste..'. En kijk, Aaltje kreeg waarachtig nog gelijk ook, want niet lang daarna moest Klaas Oud de ene tegenslag na de andere incasseren. Op een kwade dag lagen tien van zijn beste melkkoeien zo maar dood in de wei. 'Zie je wel', zei Aaltje, '..werk van Satan..' Een week later stierf plotseling Klaas zijn vrouw. Zij had helemaal niets gemankeerd, maar op een ochtend vond Klaas haar levenloos in de bedstee. Ook de "meester" zo heette toen de dokter- begreep er niets van. Alleen Aaltje Rood had er helemaal niet van opgehoord. En toen..Het gebeurde op een stormachtige avond aan het eind van oktober. Voor het grote deftige huis van de dominee hield een tilbury stil en even later galmde de grote bel door de hoge mar meren hal. Dominee deed zelf open en kon toen zijn ogen niet ge loven, want op de stoep stond..Klaas Oud. De boer zag zo wit als een doek en was totaal van streek. 'Ken ik je asjeblieft effies spreke, domenie?' stamelde hij. 'Natuurlijk Oud, kom er in.' Dominee liet z'n late bezoeker plaats nemen in een fauteuil in zijn studeerkamer, bood de zenuwachtige man een sigaar aan en hoorde toen dit verhaal:

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1994 | | pagina 22