- 21 -
De Hanestap.
Een van de wegen die naar het landelijke Hoogwoud voeren, draagt
de naam Koningspade of kortweg De Paad.
Niet ver van die weg, de kant op van het gehucht Veenhuizen,
strekte zich heel vroeger een groot bos uit.
Langs de Koningspade waren een aantal grote boerderijen gebouwd
en in één daarvan huisde Klaas Oud.
Nu wordt er verteld, dat de boerderij van Klaas Oud precies ge
bouwd was op de plaats waar volgens de overlevering Willem de
Tweede begraven lag, graaf Willem die zijn strijd tegen de koppige
Westfriezen, verschanst in de bevroren moerassen rondom Hoogwoud,
met de dood moest bekopen.
Nog altijd wordt in sommige geschiedenisboekjes het jaartal 1256
vermeld met daarachter de mededelingGraaf Willem II door de
Westfriezen bij Hoogwoud vermoord'
De bewuste boerderij, die al jaren geleden afgebroken is, werd
sinds mensenheugenis de spookboerderij genoemd. En nog heden ten
dage wordt er door sommige oude Westfriezen beweerd, dat het vee
op de plaats waar die hofstede stond, nooit zal gaan grazen of
gaan liggen. Ja, het moet daar lang geleden verschrikkelijk ge
spookt hebben en Klaas Oud werd daar de dupe van.
Klaas was een schatrijke boer. Die raisde voor gien ton op.
Nu werd er op het dorp gefluisterd: 'Die Klaas Oud is bepaald op
een leukige menier skatroik worren.'
De mensen wisten wel niet precies hoe of wat, maar ze zeiden toch
'Nei oor, 't zit deer niet bai rechtuit..'.
Nu was Klaas een vreemde vogel hij bemoeide zich bijna nooit met
zijn dorpsgenoten, en naar de kerk, de protestantse, ging hij reeds
lang niet meer. Een keer, wisten de mesen, is dominee nog eens bij
hem geweest, maar de goeie man kwam bij de duivel te biecht:
Klaas had hem van zijn erf gejaagd als een schurftige hond.
Toen Aaltje Rood, de baker, dat te weten kwam, zei ze: 'Die Klaas
Oud het z'n ziel aan de duivel verkocht, wat ik je brom! Deer
ken vezelf nooit gien zegen op ruste..'. En kijk, Aaltje kreeg
waarachtig nog gelijk ook, want niet lang daarna moest Klaas Oud
de ene tegenslag na de andere incasseren. Op een kwade dag lagen
tien van zijn beste melkkoeien zo maar dood in de wei.
'Zie je wel', zei Aaltje, '..werk van Satan..'
Een week later stierf plotseling Klaas zijn vrouw. Zij had helemaal
niets gemankeerd, maar op een ochtend vond Klaas haar levenloos
in de bedstee.
Ook de "meester" zo heette toen de dokter- begreep er niets van.
Alleen Aaltje Rood had er helemaal niet van opgehoord.
En toen..Het gebeurde op een stormachtige avond aan het eind van
oktober. Voor het grote deftige huis van de dominee hield een
tilbury stil en even later galmde de grote bel door de hoge mar
meren hal. Dominee deed zelf open en kon toen zijn ogen niet ge
loven, want op de stoep stond..Klaas Oud.
De boer zag zo wit als een doek en was totaal van streek.
'Ken ik je asjeblieft effies spreke, domenie?' stamelde hij.
'Natuurlijk Oud, kom er in.'
Dominee liet z'n late bezoeker plaats nemen in een fauteuil
in zijn studeerkamer, bood de zenuwachtige man een sigaar
aan en hoorde toen dit verhaal: