- 26 -
De ene helft was voor de familie Sterk, de andere voor de
Bakker s
Het onderhoud van het gemeenschappelijk pad van de Hanedoezers
gaf nog al eens problemen. Men liet dat graag aan een ander
over waardoor het vaak moeilijk begaanbare pad er een eretitel
bijkreeg: de Martelaarsgracht.
Er woonden tuinders die hun brood verdienden op de smalle
akkertjes die op oude kaarten zo bedriegelijk mooi uitkomen.
Uien, kool en aardappelen en achter de woningen wat koetjes.
Marie herinnert zich nog heel goed hoe gelukkig het hele ge
zin was als vader Bakker de rente en aflossing in december
weer nèt kon opbrengen. Een speculaasje en chocolademelk met
Sinterklaas onderstreepten dat heuglijke feit. Meer kon er
niet af en dat hoefde ook helemaal niet.
Rechts de in tweeen bewoonde boerderij
Diverse bakkers kwamen langs, bakker Lak van de Hoogwouder
kant, de Coöperatie uit Winkel, bakker Langedijk.
Vlak vóór de loopbrug was het kruidenierswinkeltje van Jan
de Jong waar je zelfs eau de cologne kon kopen. Er was een
slager aan de overkant; in het café kon je petroleum kopen
en bij Dekker kon je potten en pannen aanschaffen. Eigenlijk
hadden ze daar al een soort winkelcentrum.
De kinderen gingen meestal in Oude Niedorp op school. Dat
was nou eenmaal het kortste bij. Om op de Zuiderweg te komen
moesten de meesten via een plank over sloot. Dan waren ze
op het landpad waar nog een paar boerderijtjes op uit kwamen
die ergens midden in het land lagen. Eén landweggetje dat
vroeger het Loo werd genoemd loopt er nog, het andere, naar
Leen van Breugel, is verdwenen.
Soms ging er wel een tiental kinderen naar het schooltje in
Oude Niedorp waar meester Woudman en juffrouw Ott de scep
ter zwaaiden.