- 27 -
Wat Eynseken betekend kan hebben is niet duidelijk; misschien
was Eynse een persoonsnaam. Voor Colletiaen geldt hetzelfde.
De topografische aanwijzingen waar we wat mee kunnen zijn 'noord:
de banne Barsingerhorn en west: de kerk van Winkel.
Het ligt nogal voor de hand om dit perceel (B) dus op dezelfde
plek te lokaliseren als 't z.g. Zaedtlandt van de Leek.
Dat lag in de A-T-e eeuw aan de 'nieuwe' weg naar Barsingerhorn.
Vóór 1600 moest men via de Moerbeek. Halfweg de Poepekaai stak
men via de Meederbrug de Hoogsloot over om vervolgens via het
Horntje het Moerbeeker wegje te nemen naar De Leek..
Om terug te komen op B: We hebben hier nu inmiddels vijf ver
schillende veldnamen!
Achtereenvolgens in de 14e eeuw Eynseken ven, de 15e eeuw
Eyleken ven, de 16e Erkelens ven, de 17e 't Zaedtlandt van de
Leek en de 20e eeuw de Dres. 't Is eigenlijk te gek.
Dres is bouwland dat als weide in gebruik wordt genomen.
Een enigszins zwevend stuk.
Het derde stuk, dat we alvast maar C noemen, betreft een 'kamp'
in de banne Barsingerhorn met een grootte van 6 geersen 2 snezen.
Om een lang verhaal wat korter te maken: de begrenzingen dragen
persoonsnamen en zijn dus vaag. Omdat de namen Doede Folkertsz.
ca.1370) en Pieter Meeusz. (1555) aan de zuidkant worden ge
noemd en we deze ook tegenkomen aan de noordkant van het 4e
Egmondse stuk is maar een plaats gekozen die een stukje noorde
lijker ligt dan D. (zie tekening)
De weyver
3
Het vierde stuk, groot 4 geersen min 3 snezen (dat wordt 3^ geers)
genaamd Tate Gerardsz. kamp, lag ook in de Barsingerhorner
banne
Dit stuk is m.i. heel goed te plaatsen. Om maar weer de belang
rijkste gegevens te vermelden: aan de zuidkant de ban van Nieuwe
Niedorp en aan de oostkant een weg, genaamd Janneke "weyver",
van de kerk van Barsingerhorn.
In onze omgeving zijn weyvers of wuyvers wegen (of waterwegen)
die dwars op de dorpsstraten staan en meestal aan de uiteinden.
We zijn ze al in de buurt tegengekomen bij Noor dscharwoudeWinkel,
Broek op Langedijk Twuiverweg) en Aartswoud met de Korte - en
Groene Wuiver
Hier bij De Leek is er duidelijk maar één dwarsweg die in aanmerking
kan komen. Het kerkepad naar De Weere komen we nergens als 'weg'
tegen en blijkt dus een voetpad zoals er wel meer waren.
Toegegeven, dit is een warrige mengeling van feiten, mogelijkheden,
conclusies en veronderstellingen. Laten we er een mooi eenvoudig
eind aan maken door vast te stellen, dat de oude Leekerweg
waarschijnlijk eens gewoon Janneke heette. En dat is minstens
zo'n leuk bedenksel als Stins.
Jan Keuken
Wat betreft aanvullende veldnamen: Oud archief Winkel L 187.
