- 13 - Hoe verliep het dagelijks leven in de Moerbeek? Veel vertier was er niet behoudens misschien op donderdag. Dan kwamen er veel paard en wagens door de Moerbeek die naar de Schager-weekmarkt gingen. De vrouwen gingen nog al eens bij elkaar "om de thee" en daar voegden zich dan later de mannen bij om de nieuwtjes uit te wisselen en gezellig bijeen te zijn. In de wintertijd werden zo nu en dan bijeenkomsten gehouden in de herberg "De Roodbonte Koe". Daar droeg een ieder op zijn beurt iets aan bij met voordrachten en dergelijke, ook werd er wel gezongen. De vrouwen namen op deze avonden meestal hun breiwerk mee Er waren kaartavonden voor de mannen, waarop gepandoerd werd. Straatverlichting was nog niet aanwezig, het was bij donkere avonden verstandig niet al te ver weg te gaan of een lantaren mee te nemen De jaarlijkse kermis. Op de eerste zondag in juli werd er kermis gevierd. Dagen van te voren was men al bezig met het huis op te knappen, de straatjes te "wieden"en schrobben en niet te vergeten de tuintjes keurig in orde te brengen. Alles moest netjes aangeharkt worden want er kwamen gasten met de kermisdagen, dat was al van oudsher de gewoonte. Jan Steen van Verlaat verscheen ieder jaar met zijn koekkraam, als regel waren er nog een paar kramen aanwezig. De herberg had een algehele verandering ondergaan. De gelag kamer was tot danszaal ingericht, de overige vertrekken waren veranderd in een biljart afdeling en een gelegenheid waar men aan tafeltjes iets kon drinken. Op een verhoging in de dans zaal zaten de muzikanten die onder leiding van Bij post uit Schagen, op de viool speelden. Op deze muziek werd volop gedanst en van tijd tot tijd tikte Bijvoet met zijn strijkstok op de achterkant van zijn viool. Dit betekende voor de jongelui dat er betaald moest worden voor de muziek. Een interessant onderdeel van de kermis was het katgooien. Tussen een paar palen werd aan een touw een vaatje gehangen met daarin de zogenaamde kat. Vroeger zat er een echte kat in het vaatje, dat werd gelukkig bij de wet verboden. Nu was het een stuk hout dat in het vaatje bevestigd zat. De deelne mers mochten dan proberen de kat er uit. te gooien. Iedere deelnemer moest inleggeld betalen en werd vervolgens voorzien van een knuppel Op vastgestelde afstand konden de deelnemers hun knuppel naar het vaatje gooien. Wie de eerste hoepel er af wist te werpen kreeg een prijsje, wie er een duig afwierp had een hogere prijs verdiend. De hoofdprijs was voor degene die de zogenaamde kat naar beneden wierp. De winnaar kreeg altijd een welluidende ovatie Iedere morgen kwam de postbode langs om de post te bezorgen. Hij lichtte dan tevens de brievenbus die aan de herberg bevestigd was. De inhoud van de bus werd meegenomen naar het hulppostkantoor in Nieuwe Niedorp. Meerdere malen kwam het voor dat er behalve brieven ook centen in de bus lagen. Het gebeurde nogal eens dat de mensen geen postzegel in huis hadden en dan postte men de brief maar met geld er bij voor de zegel. Kennelijk werd er van uit gegaan dat de postbode wel een.zegel op de brief zou plakken.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1992 | | pagina 14