Zo vroeg mevr. Wessels wel eens een kleine dienst aan ons.
Aan Gerrit Bakker vroeg ze; wil jij zo lief zijn om 10
"eitjes" voor mij te halen?
Gerrit op stap met de meegekregen tas, een tas met zachte
bodem. Gerrit, die ook alle vogeltjes zag vliegen, zette op
de terugweg de tas met de 10 "eitjes" ergens wat hard neer
waarbij hij tot zijn schrik een ritselend gekraak vernam.
Zonder te durven kijken verblijdde hij schuchter mevr.
Wessels met de tas met waarschijnlijk niet meer 10 hele
"eitjes". Zo lieve jongen, ik haal voor jou even een snoepje,
sprak ze. Maar Gerrit wist niet hoe snel hij uit moest leggen
geen snoep te lusten en om er vervolgens als de wind vandoor
te gaan! "Eitjes" heeft Gerrit nooit meer behoeven te halen.
Tot veler verbazing haalde meester Wessels voor ziin doen eens
een stunt uit door zich een motorfiets aan te schaffen.
Een Royal Enfield, naar ik meen.
Na vele malen gezakt te zijn, waarschijnlijk wel gehinderd
door het ontbreken van ook maar enige technische kennis,
slaagde hij voor zijn rij-examen.
Gehuld in een lange leren jas en een leren kap op het hoofd
knutselde hij zijn vriendelijk vrouwtje achterop en plofferde
dan een enkele maal het dorp uit, verre verten tegemoet.
Hierbij een ieder die het zag met de hoop vervullend op een
goede thuiskomst.
Kort nadat onze klas van school ging brak de oorlog uit en
heeft zich wel een nieuwe episode aangediend, vermoedelijk
van behelpen en improvisatie.
Daarna is zeker wel een eind gekomen aan het tijdperk van
de inktlappen en kroontjes-pennen.
Velen hebben in die zestig jaar via onze O.L.S. de weg naar
de maatschappij gevonden.
Hopelijk valt er over vele jaren nog geschiedenis te schrijven
over dit mooie gebouw, waar iedere rechtgeaarde Nierupper
trots op mag zijn.
JNBlokker
Bergen
