- 15 -
TERDIEK EN OUDE NIEDORP IN DE DERTIGER JAREN.
In een vorig artikel nam ik U mee over de oude grind^
wegen met paardepadjes naar Terdiek in de dertiger jaren.
Een buurtschap van hardwerkende en ook uitzonderlijke mensen.
Ik vertelde U over de scheerwinkel van Japie Kind, waar bij
het reutelend gaslicht op de zaterdag-avond het laatste
nieuws werd uitgewisseld en menige "sneer" onder elkaar
werd uitgedeeld, en over de andere zelfstandige ambachtelijke
bedrijfjes
Vanaf het dorp, langs de Terdiekerwegdie slechts aan de
westelijke kant vanaf het "Paadje" wat huizen telde, vond je
weinig beschutting. Alleen aan de oost-kant lag de boerderij
van Rein Kuiper eenzaam nieuw te wezen.
Je kon de al wel aanwezige palen van het radio-distributie
net van Chris Koops moeilijk als beschutte begroeiingaanmerken
Bij bepaalde weersomstandigheden kon je de draden bij de
isolatie-potjes horen zingen. Als jochie legden we ons oor
tegen de paal en meenden te kunnen horen wat voor muziek
via de draden naar de éénvoudige luidsprekertjes in de huis
kamers ging. "Ik hoor Sari Marais" zei de een tegen de ander,
wat altijd goed was. Het was in die dagen een "hit".
En had het flink gestormd, dan zag je Chris op inspectie om
per ladder, of zijn rechterhand Jaap Koster, met klim-ijzers
onder de schoenen de palen in klauteren om de draden uit de
"tis" te halen.
Ging je het Paadje in dan kwam je eerst langs het enige huis
aan de noord-kant waar toen ene Piet Blokker woonde en iets
verder aan de andere kant de boerderijen van Henk de Vries en
Piet Leijen. Dan kreeg je een landpad wat richting Langereis
dood liep bij het .dorado van Cor Bart. Een woonwagen met
wat losse bouwsels waar in hij wat vee hield.
Het leek ver van het dorp, maar via het landpad wat het
Paadje kruiste kwam je langs het voetbalveld midden in het
dorp uit. Maar inplaats van verder het Paadje in te gaan,
gaan we terug naar de Terdiekerweg. In een van de woningen
tegenover het Paadje woonden Piet en Ma Ruig met hun dochters
en zoon Jan, die om onnaspeurbare reden op school "Knal" werd
genoemd. Iets verder, in het laatste huis voor de hoek woonde