Oorspronkelijk werd per pond geveild. De tuinders hadden er grote
moeite mee, dat de landelijke trend per kilo werd.
Ze dachten, dat zo'n verandering alt ij d ongunstig voor hun porte
monnee zou uitpakken.
De kooplui werden boos en liepen weg toen de tuinders halsstarrig
bij hun pond bleven. Een grote grossier uit de omgeving had
echter zoveel macht over de kleine kooplieden (wellicht i.v.m.
schulden en andere verplichtingen) dat hij iedereen terugriep en de
zaken naar zijn hand zette.
Er waren nogal wat arme donders in die tijd. Eén van hen was Jan
Moeras die voor dertien kinderen het brood moest verdienen.
De afrekeningen vonden altijd plaats in café Laan bij vader Bijhouwer
die betaalmeester was. Wie zijn zorgen wilde vergeten nam al gauw
een glaasje te veel. Zo werd Jan een keer met een behoorlijk stuk
in zijn kraag op zijn kettekar vastgebonden. Het paardje liep
automatisch en zonder mankeren naar huis, richting 't Veld -
Waarland
Er was wel eens een tuinder die één van de hoofdregels overtrad,
bijv. veilen in Alkmaar. Bij terugkeer in het Winkeler marktgebouw
donderde Piet Honing de Oude: 'Hark 't gebouw uit! En nooit meer
komme
De opritten naar het bruggetje over de Voorsloot gaven herhaalde
lijk problemen. Er ontstonden soms diepe kuilen.
Simon Druif wou een keer als eerste de brug over,maar zijn nogal
zwaar beladen bakfiets liep vast in zo'n kuil tegen het brugdek.
De bakfiets kiepte en alle pruimen en bessen lagen midden op de
brug. Het was een geweldige bende en het veilingverkeer werd
geruime tijd gestremd totdat Simon zijn handel weer enigszins op
orde had.
Een rieten mandje (bussel) was zogenaamd een kilo zwaar, maar dat
was nogal ruim genomen. Een slimme Niereper duwde de mandjes
een tijdje onder water om zo het uiteindelijke bruto gewicht wat
op te voeren
't Storten van een voorschot door de kooplui was een vereiste.
Jan de Bakker uit Oude Niedorp -arm als de anderen- wilde dat wel
eens vergeten. Betaalmeester Bijhouwer kwam dan 't geld gewoon
in het marktgebouw halen onder de kreet:'Gooi de knip maar naar
beneden.'
De Koomens veilden zelf. Bij Cor Koomen kon men het stijgen of
dalen van de prijzen aan de beweging van zijn sigaar volgen.
Teunis Beumker begon altijd te fluiten als het slecht ging.
Klaas v.d. Molen had een pruimentuin waar nu de peuterspeelzaal
is. Piet herinnert zich nog goed, dat men hem wel toeriep:
'Zijn ze geschud of geplukt?' 't Antwoord luidde dan: 'Ze zitten
in de mand
De beste pruimen kwamen volgens Piet uit de boomgaard van Pijl.
Die tuin lag achter het huidige Oostend-café.
jan keuken
