met een lekker gangetje vanaf halte Weere aan kwam puffen. Maar ja, van veraf zag de machinist al dat het in Lutjewinkel weer mis was, de trambrug over de Ringsloot stond nog keurig omhoog en Piet Harder was nog in geen velden of wegen te bekennen. De tram stopte 50 meter voor de brug met piepende remmen en langdurig klonk de gillende stoomfluit om Piet Harder, die nog lekker naast 'moeders' lag, wakker te krijgen. En dan kwam eindelijk Harder de deur uitrennen in zijn lange onderbroek, om de brug voor de ongeduldige machinist naar beneden te draaien. Zo'n oponthoud is meermalen voorgekomen want Piet Harder had een bar lekker bed Lutjewinkel was een belangrijk station, er lag een draaischijf zodat er gerangeerd kon worden en vanaf het station in de richting van de woning van Wijker, lag een dubbel spoor. Als er in de winter niet gevaren kon worden, zodat schipper Butter de room-r boter en kaas van de zuivelfabriek "West Friesland" niet weg kon krijgen, dan werden de zuivelprodukten via het trammetje vervoerd. We hadden het hiervoor over de woning van Wijker, zestig jaar geleden was de woning nog café met de deuren aan de wegkant. Het cafeetje was nog vrij druk beklant omdat hier een belangrijke aardappel veiling was en vrij veel graan in zakken werd verladen. Verder ging hier per tram veel stro uit de Waard- en Groetpolder naar de papierfabrieken. En op de marktdagen werd er nog heel wat vee naar de Scha- ger- en Purmerender markt vervoerd. Een retourtje Lutjewinkel-Schagen kostte in mijn tijd 35 cent, weet Jan Fijnheer zich nog te herinneren. Mijn moeder kocht voor mij dan een enkeltje voor twee dubbeltjes. Terug uit Schagen moesten we dan lopen, dat bespaarde drie stuivers, veel geld in die tijd. De halte in de Weere was niet belangrijk. Wel stond er naast de boerderij van Reijne een golfplaten wachthokje, maar je kon er geen kaartjes kopen, Winkel was weer wel een druk station vanwege de veiling. Stationschef was caféhouder Laan, die in zijn café de kaartjes verkocht. Als de tram in aantocht was veranderde Laan van pet en werd de caféhouder weer even stationschef. In Lutjewinkel had Piet Harder als vervanger Siem Bakker, die in het kleine huisje aan de Mientweg naast de timmerwerkplaats van Smit woonde. In droge zomers was het voor de boeren moeilijk om goed drinkwater voor het vee te krijgen, het slootwater was meestal brak. Dan kwamen er bij het station Lutjewinkel enkele tankwagons met drinkwater te staan. De melkrijders vulden dan de lege melkbussen met water, die ze dan weer bij de boeren afleverden. Jan Fijnheer: "We hebben nooit een hekel aan de trambaan door ons land gehad, de schapen lagen altijd lekker hoog en droog tegen het talud." In Barsingerhorn is het gereedkomen van de trambaan twee jaar opgehouden doordat boer Teunis Swaag geen land wilde afstaan. Het slopen van de rails begon vanuit Hoogwoud en het materiaal werd naar Schagen vervoerd. Jaap Broersma, die voor Jan Fijnheer op de boerderü zat, molk zün vee meestal voor de zuivelfabriek, dan hoefde hij z'n vee niet over de trambaan naar huis te drijven, want bij de damhekken was het donders goed opletten.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1985 | | pagina 18