[JISVESTING VOOR OUDEREN IN HEILOO
De ontwikkeling van de ouderenzorg in Heiloo.
Verzorgingshuis 'De Oude Pastorij'
Guus Hardeveld Kleuver
Dit artikel vormt een eerste uit een reeks artikelen over
de huisvesting voor ouderen in onze gemeente. U zult
het mogelijk niet verwachten, doch Heiloo was wat
ouderenhuisvesting betreft namelijk een vooruitstrevende
gemeente in Nederland.
In de oorlog werd een groot deel van de bevolking van het
dorp Egmond aan Zee gedwongen te verhuizen, omdat
hun huizen door de Duitsers werden geconfisqueerd voor
de bouw van verdedigingswerken. Vele gezinnen kwamen
in Heiloo terecht en werden bij Heilooër gezinnen in huis
ondergebracht. Na de oorlog wilden de bewoners weer
eigen huisvesting hebben, doch het aantal beschikbare
woningen was beperkt en de wederopbouw kostte veel
geld. Aangezien er ook ouderen woonden in woningen die
geschikt waren voor gezinnen, ontstonden er comités om
aparte woningen voor ouderen te bouwen. In 1949 werd de
Stichting Woningcomplex voor Bejaarden opgericht en in
1952 de Rooms Katholieke Stichting voor Bejaardenzorg.
Daarnaast kwam er voor de realisatie van een
verzorgingshuis op neutrale grondslag een nieuwe stichting:
Heilooër Stichting voor de Bejaardenzorg. In dit artikel wordt
aandacht geschonken aan het laatste initiatief.
Reeds in de 18e eeuw stond de pastorie van de Nederlands
Hervormde kerk aan de oostzijde van de huidige
Kennemerstraatweg bij de Witte Kerk. Hoe de pastorie
er destijds heeft uitgezien is niet bekend. Wel is er een
afbeelding van de situatie aan het eind van de 19e eeuw.
De pastorie ca. 1880.
24
Fontijn met pastorie.
Rond 1920 werd renovatie van de pastorie noodzakelijk
gevonden, de ruimte was bovendien te beperkt. Het
gebouwtje werd vergroot door er een verdieping op te
plaatsen, de voorgevel werd aangepast en de muren wit
gepleisterd. In het begin van de 20ste eeuw werd een
ansichtkaart uitgegeven van het groentje met daarop de
pastorie van de Nederlands Hervormde Kerk (Witte Kerk).
In 1954 werd er in de Gemeenteraad van Heiloo gesproken
over het idee om een verzorgingshuis in Heiloo te stichten.
B&W lieten een onderzoek uitvoeren onder bejaarden om
na te gaan in hoeverre er bij hen behoefte bestond aan
een bejaardenhuis. Volgens B&W bestond die er niet. Zelfs
in het voorjaar van 1955 kregen voorstanders van een
bejaardenhuis bericht van de waarnemend burgemeester,
dat er geen aanleiding was om mee te werken aan de
stichting van een bejaardenhuis.
Later in het jaar 1955 ontstond er toch een initiatief geleid
door oud-wethouder Jan Rus.Deze richtte een comité op
om te komen tot het oprichten van een verzorgingstehuis
voor bejaarden op neutrale grondslag. In het comité namen
zitting de heer B. Eekhof (voorzitter), M.J. van Rossum
du Chattel (secretaris), L.E. Melchers (penningmeester),
mevrouw S.A.L. Hoolwerff-Drost, mej. (zuster) A.E. de
Lange, C. ten Bruggencate (arts), N. Majolée en C.J. Vahl.
Later werd de heer J. Rus hier als adviseur aan toegevoegd.
Al spoedig bleek het comité, dat er meerdere
realisatiemogelijkheden waren. De pastorie zou mogelijk
vrijkomen en het uitbreidingsplan 'Oost' zou tot ontwikkeling
worden gebracht. Het was een lastige afweging.
Bouwkundig en architectonisch was het realiseren van een
gebouw midden in het centrum en verbouw van de pastorie
