WOO
(ZOMER 2021)
Bij het schrijven van deze Heylooer Cronyck was het
nog niet duidelijk of de strenge coronarestricties die het
openbare leven de laatste tijd zo beheerst hebben al
gedeeltelijk verminderd zijn. Hopelijk is dat zo en kunnen
de activiteiten die onze vereniging al zo lang heeft moeten
uitstellen weer doorgang vinden. Zo ook hopelijk de
zonnewendewandelingen die alweer een groot aantal jaren
op het vaste programma staan. Daarvoor is deze keer in de
Cronyck een artikel opgenomen dat nog eens op een rijtje
zet wat zoal bij de zomerzonnewendeviering
in Heiloo meespeelt. Verder in deze Cronyck een uitgebreid
verhaal van Wim Buwalda over de balletklassen van mw.
Majolée. Veel aandacht wordt gegeven aan persoonlijke
ervaringen van deelneemsters aan die balletopleiding.
Door deze getuigenissen van inmiddels al op leeftijd
zijnde dames, is het een boeiend document geworden
over een inmiddels afgesloten periode in het Heilooër
gemeenschapsleven. Het wordt gevolgd door een artikel
over het onderwatermuseum door Dick Slagter. Naar
verwachting zullen maar weinigen van het bestaan van dit
interessante kunstwerk afweten. In samenwerking met o.a.
de kunstenaar beschrijft Dick op treffende wijze
de achtergronden bij dit vergeten monument. Aan het einde
van het stuk doet hij, hopelijk niet tevergeefs, een oproep
om goed voor ons culturele erfgoed te zorgen.
Van dhr. W. Admiraal ditmaal een korte bijdrage en wel over
de toren van de Witte Kerk. Het kan als kleine aanvulling
gezien worden op het boek van Jaap de Graaf, 'Meer dan
1000-jaar Witte Kerk in Heiloo' dat in 2017 verscheen.
Onder de mysterieuze titel 'Een onbekende bestuurder
uit een onbekend tijdperk: Cornelis van Foreest (1756
1825)' beschrijft Peter Tomson het leven van een niet zo
bekende bewoner van Nijenburg. Hij wijt die relatieve
onbekendheid aan de tijd en de omstandigheden waarin
deze deelnemer aan het Bataafse experiment leefde. In onze
geschiedenisboeken is deze periode lange tijd onderbelicht
geweest omdat ze werd gekoppeld aan de Napoleontische
bezetting van Nederland. Dat is jammer want er is ook veel
goeds in die tijd ontstaan zoals ons eerste democratisch
gekozen parlement.
Pieter Louter schrijft over een verdwenen gemeenschap
in de buurt van Heiloo het zgn. Kuilhuizen. Aanleiding
is het artikel over het Heilooërbos in de vorige Cronyck
waarin deze naam voorkomt. Ook de inmiddels overleden
streekhistoricus Belonje heeft erover geschreven zonder
aan te geven waar het zich bevond. Aan die onzekerheid
wordt in deze bijdrage een einde gemaakt. De vaste rubriek
'Zo was het - zo is het' behandelt Dick Slagter deze keer
de plek waar de zorgvilla Craenenbroeck staat aan de
Kennemerstraatweg. De naam van de instelling is een
treffend voorbeeld dat een historische naam niet hoeft te
verdwijnen maar ook kan verhuizen.
Inmiddels is verschenen een boek over de westkant van
Heiloo. De schrijver Jaap de Graaf geeft hiervan in de
boekenrubriek een introductie. Ook Josta de Graaf-Gieltjes
levert aan de rubriek een bijdrage met haar verhaal over de
vrouwen achter de mannen van de Heilooër Kring.
Wij denken dat u weer plezier zult beleven aan de inhoud
van deze Cronijck. Laten we hopen dat er spoedig een
einde komt aan de moeilijke tijd die de coronapandemie
ons gebracht heeft. Ook deze keer wensen we natuurlijk
iedereen een goede gezondheid toe!
Namens de redactie,
Jan C. van der Giessen
2
