Verdere levensloop van Ine Veen3
'Het Gulden Vlies', Alkmaar 1954, uitvoering van de Cancan van de Alkmaarse
Balletschool met v.l.n.r. Annemarie Kühne, Corrie Crouwel, Bep Beemster, Ria
Bel, Ria Spruyt en Ine Veen.
Bloemencorso 5 mei 1952, 1e prijs. De danseressen voorop dragen de letters
LEGRA, Ine van Dijk aangeduid met pijl. Mw, Majolée geheel rechts.
later mevrouw Majolée bij de balletlessen in Heiloo ging
assisteren.
Het dansen begon zo langzamerhand de belangrijkste
plaats in haar leven in te nemen. Bij de uitvoeringen van
de Alkmaarse balletschool in de stad, in het Gulden Vlies
en daarbuiten, zoals in De Rustende Jager in Heiloo,
werd duidelijk, ook in de pers ("Ine van Dijk talentvol"),
dat Ine boven haar medeleerlingen uitstak. Reden voor
Marinus van de Nieuwenhoff om op een dag een gesprek
te arrangeren met de niets vermoedende moeder van Ine.
Marinus had Ine geruime tijd speciaal geobserveerd en
verraste Ine en haar moeder Carolina met zijn overtuiging
dat Ine, beroepsmatig gezien, een uitstekende ballerina
zou kunnen worden. De Alkmaarse Balletschool kon
haar in dit opzicht geen passende begeleiding bieden.
Aangeraden werd om gewapend met zijn aanbeveling
contact op te nemen met de professionele opleiding van
Nel Roos in Amsterdam. Zo geschiedde het. Ine startte de
opleiding voor een professionele loopbaan als danseres.
Balletdanseres
Door het operagezelschap van de Scala van Milaan werd
in het kader van het Holland Festival in 1955 in Den Haag
de opera "L'Italiana in Algeri" van Rossini opgevoerd. Ter
versterking van het gezelschap had men op korte termijn
een aantal goede balletdanseressen nodig. Een aantal
leerlingen van Nel Roos mocht auditie doen. Drie werden
uitgekozen onder wie Ine en ook Antoinette (Els) Mulder. Els
Mulder, later Els Bijlsma, zou in 1965 in Heiloo de opvolger
worden van mevrouw Majolée.
Zo begon Ines professionele carrière als balletdanseres.
Bij een van de uitvoeringen van de opera was ook de
leidster van het operagezelschap van Hannover in de zaal
aanwezig. Dit leidde tot de aanbieding om in Hannover te
Ine ca. 1949 op een tafeltje in de voortuin in Heiloo
duidelijk uitblonk in die lessen. Het toeval wilde dat de
moeder van Lineke een balletgroepje in het leven had
geroepen. Lineke troonde Ineke, inmiddels Ine(ke) van Dijk
genaamd, mee naar de balletlessen. Daar werd al snel
duidelijk dat Ine uitgesproken veel talent had. Mevrouw
Majolée vond dat ze les moest krijgen op een hoger
niveau en verwees haar naar de Alkmaarse Balletschool
van Annemarie Kühne en 'balletmeester' Marinus van de
Nieuwenhoff. Daar leerde Ine Bep Beemster kennen die
14
