k
ASSEN VAN MEVROUW MAJOLEE
eiend verhaal over de ontwikkeling van het ballet in Heiloo Wim Buwalda*
Lenigheid en gratie
We verplaatsen ons naar het Heiloo van de jaren 1950
1965. Veel meisjes - en bij uitzondering enkele jongens
- droomden (ook) destijds van een toekomst als beroemde
balletdanseres of balletdanser. Een feeëriek optreden voor
een bewonderend publiek in een strakke maillot, met een
mooie witte tutu en op spitzen stond de kleine dromers
daarbij voor ogen. Beroemde ballettoppers als Anna
Pavlova, Margot Fonteyn en Rudolph Nurejev waren door
hun naamsbekendheid aansprekende voorbeeldfiguren.
Foto's van hen werden ijverig uit tijdschriften geknipt en in
een plakboek verzameld. Gedweept werd met het meisje
Ellen uit het bekende Prismaboek 'Ellen op ballet' van Linda
Graeme (1956), de balletleerling die ondanks bloed, zweet
en tranen toch de top wist te bereiken.
Het klassieke ballet In Nederland kende al voor de oorlog
een bepaalde traditie; deze kreeg haar voortzetting na
de oorlog. In veel dorpen en steden waren dan ook
balletgroepen en balletklassen. Zo ook in Heiloo. De droom
van de beroemde
balletdanseressen in
spé kon destijds in
de balletlessen van
mevrouw Majolée
een begin van een
verwerkelijking
verkrijgen. Dat de
grote wensen van
de danseresjes in
de balletgroep nooit
echt een werkelijkheid
zouden worden, in
een balletwereld
waar zeer hoge eisen
worden gesteld, zullen
zij niet direct hebben
bevroed. De stap naar
een professionele
balletcarrière bleek
voor allen veel te groot.
Hoewel, twee van de danseresjes zouden later van zich
doen spreken. Maar dat komt nog.
Nel (Petronella) Sieval (1911-1986) was in haar jeugd in
Leiden een opvallende verschijning bij de zogenaamde
Prismaboek Ellen op ballet, 1956
Gymnastiekuitvoering met Doves-leerlingen, Rustende Jager 1950. Geheel
rechts mw. Majolée, Foto: Hist, Ver. Heiloo
ritmische gymnastiek die werd uitgevoerd binnen de
gymnastiekvereniging Concordia. Na haar huwelijk in
1935 met de tandtechnieker Nico Majolée (1910 - 1999)
verhuisde het echtpaar naar Heiloo naar een woning in de
Schuine Hondsbosschelaan. Al spoedig werd mevrouw
Majolée-Sieval lid van de in 1925 opgerichte Heilooër
gymnastiekvereniging Doves (Door Oefening Vlug en
Sterk) waar zij de ritmische gymnastiek propageerde. Als
lid van Doves maakte ze in de periode rond 1936 met
enige medeleden deel uit van het gymnastiekkeurkorps
van de Kring Alkmaar. Tussen 1940 en 1950 ging zij
gymnastieklessen geven aan kleuters, waarbij ze bij de
uitvoeringen voor ouders veel aandacht besteedde aan de
aankleding en passende muziek. De stap naar balletlessen
was daarom niet zo groot; de lenigheid van gymnastiek
werd zodoende gecombineerd met de gratie elegantie)
van ballet.
Als onderafdeling van Doves werd in 1946 een balletgroep
opgericht. Bijzonder was wel dat mevrouw Majolée daartoe
geen vakopleiding had gevolgd. Belangrijk was dan ook
dat ze later, ook al omdat het aantal leerlingen beduidend
groeide, werd ondersteund door Bep Beemster die was
opgeleid in de dansschool van Annemarie Kühne in Alkmaar.
De balletlessen in Heiloo werden aanvankelijk op
verschillende locaties gegeven. Vanaf 1953 in het Dorpshuis.
Deze voormalige woning van het schoolhoofd Köhne
werd in 1941 door hem en zijn gezin verlaten; de familie
8
