3mq£oohiUh Stukken
Overigelaanbuurt (Het kroftje van Nel Nek).
Het armenbestuur bezat diverse akkers in Bollen-
dorp: de Gertoomsakker, gelegen in het verlengde
van de Lijnbaan, het Hooge Kroftje, de Juffrouws-
kroff, de Ridderakker, de Twee akkers in de Waard,
de Aafjesakker en het Akkertje in de Berg.
De tijd dat er schrijnende armoede in Heiloo voor
kwam, ligt overigens nog niet eens zo heel ver achter
ons. In de jaren dertig van de vorige eeuw, de crisis
tijd, was er nog veel ellende. Uit onderstaand artikel
blijkt hoe ernstig de situatie soms was.
HEILOO.
Het Crisis-Comité „Heiloo" hield Maan
dagavond vergadering in café-Admiraal. In
gekomen waren eenige aanvragen om steun
in natura. Er bleek uit hoe hoog de nood in
de gemeente is gestegen. Wel dient erkend te
worden dat het gemeentebestuur en het
I Burg. Armbestuur veel doet om den nood te
lenigen, doch er is dat blijkt telkens weer
behoefte can kleeding. schoeisel en bedde-
goea. Er zijn gezinnen die zoo uitgeput zijn.
dat men niet weet hoe zich te kleeden en ook
niet waai onder men moet rusten. Het comité
is aan handen en voeten gebonden Door de
weinige medewerking van den burgemeester
kan men weinig doen.
Alkmaarsche Courant, 25 oktober 1933
Hiernaast een ingezonden stukje in de Alkmaarsche
Courant van Mevr. H.- D. uit Heiloo, een huis
vrouw uit een gezin van 6 personen. Zij spreekt
haar verontwaardiging uit over een van de corres
pondenten van de krant en geeft daarbij helder weer
hoe moeilijk het is om rond te komen van het loon
uit de werkverschaffing.
Wie vandaag nog wel eens wil mopperen, wordt van
deze uiteenzetting wellicht een beetje stil
DE LOONEN IN WERKVER
SCHAFFING.
Heiloo, 14 November 1931.
Mijnheer de Redacteur!
Wik U zoo goed zijn onderstaand In Uw
blad te plaatsen.
Het medegedeelde door Uw correspondent
te Heiloo over het loon der arbeiders aan de
werkverschaffing, heeft mij ten zeerste ver
ontwaardigd Hij schijnt er steeds op uit om
critiek uit te oefenen op deze menachen, ter
wijl de „renteniers" zijn algeheele sympathie
hebben. Hij kent er onder deze die minder
inkomen hebben, dan de arbeiders, boven
bedoeld. Dan zou ik die maar niet meer bij
de categorie „renteniers" rangschikken. Waar
haalt die man den moed vandaan om te be
weren, .dat esn gezin van zes personen te
veej heeft aan 19, althans acht hij dK in
komen te hoog. Mijn n^n geniet ook het
voorrechif?) óm bij die arbeiders te be-
hoorep en mijn huisgezin bestaat ook uit zes
personen. Nu zou ik Uw correspondent twee
vragen willen stellen:
le. Hoeveel acht hij voldoende loon voor
de betrokken arbeiders, en
2e. Hoe en waaraan moet het besteed,
want hierin zou ik gaarne een lesje
van hem willen hebben.
Laat mij U dit zeggen, dat er voor huur
4 af moet. verplichte ziekenfondsen ruim
1dan nog electrisch litht en brandstoffen
er schiet zoo ongeveer elf gulden over om
van te „leven". Waar moeten nu kleeding,
schoenen, enz. van betaald worden? Zij, die
zelf kinderen hebben, wfeien wel wat die
kosten, daar zal ik het dus niet over hebben.
Zou het Uw correspondent misschien tot
troost strekken, als ik zeg, dat zijn „rente
niers" niet alleen belasting betalen? Wij, als
werkloos gezin, betalen nog f 15.38 aan per-
soneele belasting. Dit moet dus ook nog van
dat veel te hooge loon af. Werd dit loon
minder, dan zouden ongetwijfeld de rente
niers bewerkt worden om op te brengen voor
Crisis Comité of anderzins om den nood te
lenigen.
Daar Uw correspondent al meerdere malen
de gewoonte bad om op oie wijze over deze
arbeiders te schrijven, verwondert het mij,
dat nog nooit één van hen de pen opgenomen
beeff, om die dingen eens recht te zetten.
Misschien durven zij niet, want er is veel
risico aan verbonden. Er is een spreekwoord
dat zegt: Slechts de waarheid doet plin.
Met hartelijken dank voor de plaatsing,
M. H.-D.
Alkmaarsche Courant, 20 november 1934
19
