Voor de oorlog kon men in de grote zaal op zondagmid- dag dansen. Rond de dansvloer stonden paaltjes met dikke koorden waaromheen rood velours was gewikkeld. Voor het kleine toneel bevond zich de bak waar de muzikanten zaten met hun instrumenten. Jager aan. Was aan het begin van de oorlog een einde gekomen aan de festiviteiten, in 1942 kwam het theatergebeuren weer langzaam op gang, met o.a. de jubileumpremiere van de revue 'Hamstervrolijkheid', een opvoering van toneel- stuk 'De Rechte Lijn' van't Ontluikend Roosje en het Amsterdamse radio- en revuegezelschap van Dick Schol- ten met 'Hoe mailer hoe mooier'. Direct na de oorlog organiseerde Cor Brouwer de befaamde dansmiddagen- en avonden weer. Ook als hotel heeft de Rustende Jager geschiedenis geschreven. Bevatte het voor de oorlog vier hotelkamers, na de oorlog werd het hotelgedeelte uitgebreid naar negen kamers die meestal voor een paar dagen per week door vertegenwoordigers werden gehuurd. De gastvrije 'Rus' van huiskamer tot filmhuis Afb. 7Het Strijkje' Een diversiteit aan aktiviteiten diende zich aan. Naast het jaarlijks terugkerende Sinterklaasfeest is de hoeveel- heid verenigingen, scholen en clubs, soms ook van buiten Heiloo, die hun vergaderingen, feestavonden en uitvoeringen in de Rustende Jager hebben gehouden, te groot om op te noemen. De Rustende Jager bruiste van festiviteiten, maar er waren donkere dagen in aantocht. De 'Rus' in oorlogstijd In de eerste oorlogsjaren werd de Rustende Jager gevor- derd voor de legering van duitse militai- ren. De grote zaal was hiertoe ingericht als slaapzaal en in de garderobe werd gekookt. Later werden de duitse solda- ten elders ondergebracht. Toen werd er een uitreikpost van de gaarkeuken in gevestigd waarvan de bevolking in de laatste twee oorlogsjaren zeer veel gebruik heeft gemaakt. Ook moest het huis naast de Rustende Jager binnen een dag worden ontruimd om plaats te maken voor duitse ofhcieren. Eerst werden mevrouw Nap en haar dochters ondergebracht in Amsterdam en vervol- gens aan de Zevenhuizerlaan in Heiloo. Ten slotte bood broer Cor een gedeelte van de bovenverdieping van de Rustende stamcafe zat men aan tafels met pluchen kleedjes waar- aan veelal dezelfde mensen een dobbeltje om een rondje deden en waar zoon Bram Heiloose dames leerde biljar- ten. De sluitingstijden waren doordeweeks 01.00 uur, in het weekend 02.00 uur en bij speciale gelegenheden 04.00 uur. Soms vergat men de tijd en kwam de politie aan de deur. Nadat kelner Bram de politie had verzekerd dat hij al afgerekend had en dat de mensen zo naar huis zouden gaan, deed hij de gordijnen dicht, de lichten uit en ging men tot in de vroege uurtjes verder in de keuken. Rudi Carrell uit Alkmaar, net een beetje bekend gewor- den, trad op tijdens een van de avonden van de NIO (Na Inspanning Ontspannning) en schoolleerlingen hadden Afb. 8 Musical 'het Liedder Zee', in 1952 opgevoerddoor leerlingen van deMULO SQ9 13

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2015 | | pagina 15