f
Weg met de verduistering
Gedurende de bezetting waren er in Nederland
door de Duitsers verplichte verduisteringsmaatre-
gelen doorgevoerd. De bedoeling hiervan was te
voorkomen dat gealUeerde bommenwerpers te
gemakkelijk hun doelen zouden kunnen vinden.
De burgers waren verplicht hun ramen af te plak-
ken zodat er geen licht naar buiten kon schijnen.
Dat blinderen gebeurde met overgordijnen, zwar-
te verduisteringsgordijnen of stroken verduiste-
ringspapier. Er mocht geen kiertje licht uit de
huizen zichtbaar zijn. De Luchtbeschermings-
dienst, een soort "nachtwacht", moest erop
toezien dat de verduistering op de juiste wijze
werd toegepast. Ook de straadantaarns waren
uitgeschakeld. Het was zo aardedonker's nachts
dat je in je eigen straat nog kon verdwalen. De
bewoners werden op aanplakbiljetten als volgt
aangespoord om te verduisteren: "Licht lokt
gevaar, verduister goed, 't spaart goed en bloed".
In geval van onvoldoende verduistering werd
proces-verbaal opgemaakt. Enkele van die verba-
len zijn bewaard gebleven. Mevr. Hendrika Meul-
dijk-Zwaan, Stationsweg K 7, voerde als verweer
aan: "Ik dacht mrhelijk dat ikgoed verduisterd had. Mijn
schoondochter heeft vanavond, toen sfj het licht aanstak,
nog even buiten geke.ken of het uitstraalde. Volgens haar
was dat niet het geval, maar toen sfj buiten keek, was het
overigens ook nog niet helemaal duister. Ik %ie nu %elf ook
wel dat het niet kan". In de keuken van Johannes
AJb. 7: De 1 een 2e klas van de Nic. Beetsschool verlaten hun aubadeplek. Rechts achteraanjuffrouw Dans.
Links op de wegjuffrouw Rab. Frans Speur ontdekte vender tussen de kinderen: Hanneke Speur, Anneke Dingemans, Douwe
Hopman, Arie Schoen, Jan Rommel en Dan van Raam
72 e
