Hjb. 5: Baron van Tuyll van Serooskerken
de juiste manier de orde te handhaven 2odat ook
hier, evenals tdjdens het opbrengen van NSB-ers
en collaborateurs, geen ongeregeldheden plaats-
vonden.
De heer Dekker betuigde de volgende dag zijn
tevredenheid aan de burgers van Heiloo en
Egmond over het verloop van de dag van gisteren.
Hij hoopte dat iedereen zijn best zou doen om
van de dag van vandaag een nationale feestdag te
maken. Men diende er echter wel voor te zorgen
om voor's avonds tien uur van de straat af te zijn.
Bij overtredingen en opstootjes zouden betrokke-
nen door zijn patrouiUes worden gearresteerd.
Yerder maakte hij bekend dat het kaalknippen van
meisjes die omgang hadden gehad met Duitse
militairen verboden was. Hiertegen zou streng
worden opgetreden. In de praktijk is hier echter
weinig van terecht gekomen. Met ingang van 15
mei was het geoorloofd nog tot 23 uur in de
buitenlucht te vertoeven. En begin juni deelde het
Militair Gezag mee, dat het uitgaansverbod tussen
23 en 5 uur voor de hele provincie Noord-Holland
werd opgeheven. Eerst met ingang van 18 juni
was de orde zodanig gehandhaafd dat het plaatse-
lijk commando van de BS kon worden opgeheven.
Trees heeft een Canadees
De Canadese bevrijders genoten intussen de
warme belangstelling van de Hollandse meisjes.
Vrij Nederland corrigeerde: "On^e bevrijders? On%e
bevrijers!"
En dat wekte toch wel enige verontrusting bij
ouders en begeleiders. Dominees en pastoors
verhieven hun stem tegen de toenemende "zeden-
verwildering". De Vrije Alkmaarder berichtte in
dit verband getroffen te zijn door de rede van
Pater Toebosch die hij hield op de bijeenkomst
achter Hollands Roem. Pater Toebosch behoorde
tot de Paters Montfortanen. Hij was de rector van
het rectoraat "Onze Lieve Vrouw ter Nood" op
Kapel. Hij sprak over de houding die wij tegen-
over onze bevrijders dienden aan te nemen.
'De%e rustige vriendelijke kerels die na een reis van vijf
jaar van dui^enden tnijlen ver, langs een rng die gegaan is
over de lijhen van tiendui^enden van hun kameraden, %ijn
gekomen om ons de bevrijding te brengen".
Zijn Eerwaarde deed een dringend beroep op de
bevolking van Heiloo om door haar houding te
laten blijken, die offers waard te zijn.
"En daarom mannen van Heiloo", aldus het slot van de%e
toespraak, "vraag ik u: laat niet toe dat in het bijejjn van
een van u iemand nog een hand uitsteekt tot een onwaardi-
ge handeling. T homven van Heiloo denkt eraan dat on^e
bevrijders die rustig glimlachend en waardig onder ons
kwamen, ginds ver rng, een vrouw en kinderen hebben.
70
