acht uur ingaan. Het bevrijdingsnummer van de Vrije Alkmaarder van 5 mei 1945 opende daarop als volgt: 'Wij sjjn vrij! Waar wij vijf jaar lang naar gehunkerd h ebb en, naar verlangd, naargesmacht hebben is nu eindelijk waar geworden. Wij sfjn vrij! De gehate mof verdwijnt!". Op zaterdag 5 mei 1945 kon dus na vijf bange jaren dan toch eindelijk de bevrijding worden gevierd. In eerste instantie heerste er natuurlijk grote vreugde. Er werd gevlagd en men ging massaal de straat op. De heer Koomen van "Koomen's Mode" aan de Kennemerstraatweg had zijn voorbereidingen voor het bevrijdingsfeest getroffen. Toen aan het eind van de oorlog de nederlaag voor de Duitsers onafwendbaar leek, verfde hij naast een wit laken, nog wat lakens rood, blauw en oranje en hiervan werden in het atelier rood-wit-blauw-oranje strikjes, vlaggetjes en knoopjes gemaakt, die op Bevrijdingsdag gratis konden worden afgehaald. En het was er erg druk. De capitulatie van heel Duitsland werd op 7 mei 1945 om 2.41 uur ondertekend in een klein bakstenen schoolgebouw in Reims, waar het hoofdkwartier van generaal Eisenhower was gevestigd. Voor de heer en mevrouw P. Kuijper en C. Kuijper-Koomen aan de Oosterzij in Eleiloo was dat helemaal een vreugdevolle dag. Zij herdachten uitgerekend op die dag het feit dat ze vijftig jaar geleden in het huwelijk waren getreden. In Heiloo verliep de bevrijding eigenlijk maar stukje bij beetje. Met enige vertraging was hier het bericht van de capitulatie van de Duitse troepen doorgekomen. Maar overal trof men nog Duitsers aan die zo hier en daar ook nog een dreigende houding aannamen. Een zekere voorzichtigheid bleef dus nog wel geboden. Maar al gauw doem- den er steeds meer grote en kleine vlaggen in het dorp op en op zondag verschenen ook de jongens van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) op straat. Echter het wachten was nog steeds op de bevrij- ders. De veiligheid en de orde in het land werden vanaf het moment van de bevrijding in handen gelegd van de BS onder bevel van Prins Bernhard. De commandant van de BS in Heiloo en de Egmonden was Jacob Dekker van het Zaadpak- huis aan de Holleweg. Overigens was het voor- schrift dat de leden van de BS pas bewapend mochten worden nadat de Canadezen waren doorgetrokken. Pas daarna werd een schriftelijke vergunning verstrekt, waarna de leden van de BS in Heiloo werden bewapend. Het Militair Gezag voor Alkmaar en omstreken, dus ook voor Heiloo, nam zijn intrek in Huize Voorhout aan de Kenne merstraatweg in Alkmaar. In de oorlog was hier de Ortskommandatur (Wehrmachtskommanda- tur) gevestigd. Na de bevrijding werden van hieruit NSB-ers en collaborateurs opgespoord en berecht. De majoor Bokhorst resideerde hier als militair-commis saris van Alkmaar en omgeving. In deze hoedanigheid zag hij toe op het ontslag van NSB-burgemeesters. Hij was een Zuid-Afri- kaan van Hollandse afkomst. Begin 1946 keerde hij weer naar Zuid-Afrika terug. J\fb. 2: Ortskommandatur in Hui^e Voorhout aan de Kennemerstraatweg Iedere inwoner van Heiloo verkeerde op en na zaterdag 5 mei in een toenemende spanning. Zouden ze al komen? Maar ze kwamen nog niet, zaterdag niet en zondag ook niet. Op maandag 7 9^9 67

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2014 | | pagina 69