Afb. 4: I roormalig gemaal met machinistenmning Op zondag 23 nov. 1930: "draaide de molen gedurende de hevigen wind, toen om half elf bet bouwwerk niet langer tegen den storm bestandbleek en de wieten het opgaven. De stukken vlogen in het rond, een wiek werd 60 m ver weggeslingerd. Ook de halve kap werd vernield en sloeg er af pjodat de molen totaal onbruikbaar is geworden (Alkmaarsche Courant 25 november 1930) Dit vormde de aanleiding om de kosten van de molen, een motorgemaal en een elektrisch gemaal eens op een rijtje te zetten. De ingelanden beslo- ten in januari 1931 tot de bouw van een stenen gemaal met inpandige machinistenwoning op de plaats van de vernielde molen, die toen werd gesloopt. Het bestuur gunde de plaatsing van het gebouwtje voor de nieuwe installatie aan een plaatselijke aannemer. De installatie zelf, bestaan- de uit een door een 25 pk (18 kW) sterke elektro- motor aangedreven verticale schroefjpomp, werd geleverd door de N.V. Machinefabriek Gebr. Stork en Co. Op 21 September 1931 vond de beproeving van het nieuwe gemaal plaats. Daarop werd het in bijzijn van onder andere de burgemeester van Egmond-Binnen officieel geopend. De Tweede Wereldoorlog is niet ongemerkt aan de polder voorbij gegaan. In november 1940 vielen er vlakbij het gemaal enkele bommen. In de loop van 1941 kreeg de polder te maken met de aanleg van een namaakvliegveld. Er moest in verband hiermee extra worden gemalen. Verder liet de bezetter diverse sloten afdammen en camoufleren met rietmatten. In de buurt van het gemaal verrees een bunkercomplex met bijbeho- rende tankval. De machinist moest zijn woning ontruimen. Deze bleek na de bevrijding flinke schade te hebben opgelopen. Ook de polder lag er verwaarloosd bij. Er was vanwege de camoufla ge jaren niets aan het slootonderhoud gedaan. De uitwateringstocht van het gemaal was voorts verstopt met zand uit de tankval. Door het oprui- men van de bunkers met behulp van explosieven was er nog meer zand in de tocht gekomen. Het herstelwerk werd vlot ter hand genomen. In april 1946 waren de waterlopen van de polder weer in orde. In de jaren na de oorlog veranderde de polder ingrijpend door de uitbreiding van de tuinderij en de bloembollenteelt. Beide culturen stellen hoge eisen aan de waterbeheersing en dit bracht de nodige moeilijkheden met zich mee. In 1957 kwamen de tuinders met verlangens tot herzie- ning van de complete waterhuishouding in de polder. Op een ingelandenvergadering van *Afb. 5: Huidiggemaalpe Vennewaterspolder 52

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2014 | | pagina 54