de bewoonbaarbeid niet behoorlijk overtuigde. Immers hij
is niet boven geweest en om de toestand daar ging bet in
boofdzaak. Nog op enkele andere dingen moet ik de
aandacht vestigen.
De beer Rus schreef "Uw ecbtgenote beeft meerdere malen
ten gemeentehuize gezegd dat bet een tijdelijke maatregel
beboefde te zijn". Mijn vrouw kon ecbter niet naar Indone
sia vertrekken om de kinderen. Dat wisten we lang voor de
burgemeester in Heiloo kwam, want ze had in mei zullen
gaan. Later was er sprake van augustus. Voor die korte tijd
wilde mijn vrouw ecbter niet verhuizen. Tenslotte maakte
de toestand in Indonesia ieder vertrek onmogelijk. Ik kreeg
toen gelegenheid naar Nederland te gaan om te redden wat
er te redden viel. Vermeldzij nog dat ik uit Midden Borneo
een uitvoerig telegram zond, waarin ikprotesteerde tegen de
vordering, omdat vordering van woonruimte bij acbterge-
bleven gezinnen verboden was. De vordering is overigens
onwettig omdat een vrouw niet tot bandelen bevoegd is en
ondergetekende nooit in de zaak is gemoeid.
Dat ik door de gedwongen onrechtmatige verhuizingnu per
maand bovendien nog vier gulden meer huur moet betalen
zullen we maar buiten beschouwing laten.
U dankend voor de plaats ruimte, P. van Houweningen.
Afb. 5. Huize Kostelijk anno 2014
Hoe het verder verliep
De redactie van De Yrije Alkmaarder schrijft in een
naschrift: We kunnen ons niet onttrekken aan de
gedachte dat bier een bandeling beeft plaats gehad die
onrecbtmatig is geweest. Ze beboort dus te worden bersteld.
Geschiedt dit niet dan vrezen we voor de beer Rus dat de rust
in de gemeente Heiloo voorlopig nog wel iets te wensen zal
overlaten. Want er is niets dat zo zeer ordeverstorend werkt
dan onrecht. Indien inderdaad geen onrecbt beeft plaats
gehad dan is het minste wat van de burgemeester mag worden
verwacht dat hij dit duidelijk aantoont. Waar en hoe, dat is
zijn zaak. Ons beeft hij eenmaal inlichtingen geweigerd.
Afgezien van bet feit dat dit zijn bonding in onze ogen zeer
verzwakt, denken we er niet aan ons ten tweede male tot hem
te wenden.
Maar ook burgemeester Kalff bleek niet almachtig te zijn.
Boontje kwam om zijn loontje. Het Vrije Volk meldde op
7 januari 1956 dat burgemeester Kalff van Heiloo een
andere woning moest gaan zoeken. De kantonrechter te
Alkmaar had de vordering tot ontruiming toegewezen die
het WD-gemeenteraadslid Ir. T.G. Tomson had inge-
steld. De heer Tomson was namelijk de eigenaar van het
door de burgemeester bewoonde huis De Merel. Omdat
hij zelf graag deze woning wilde betrekken had hij bij het
kantongerecht de vordering ingediend. Enkele weken
later besloot de gemeenteraad burgemeester Kalff niet in
de kou te laten staan. De vier fractievoorzitters stelden
voor een ambtswoning voor hem te huren, maar aange-
zien de burgemeester zelf tegen deze woning bezwaren
had, vreesde men dat dit voorstel wel eens aanleiding tot
complicaties zou kunnen geven. Men heeft toen van dit
plan afgezien. Daarna heeft de heer Kalff nog enige tijd
boven het toenmalige politiebureau aan de Kennemer-
straatweg gewoond, samen met zijn huishoudster en
toenmalige levensgezellin. In januari 1961 is hij afgetre-
den als burgemeester van Heiloo.
Naschrift redactie: tragisch conflict
Wat betreft de hoofdrolspelers kunnen we spreken van
een tragisch conflict. Jan Kalff werd als burgemeester van
Krommenie in 1942 ontslagen en heeft zich nadien
verdienstelijk gemaakt in het verzet tegen de bezetters.
Paul van Houweningen heeft in en na 1940, in samenwer-
king met de verzetsgroep rond het blad 'Vrij Nederland',
spionage-activiteiten verricht in Duitsland. Hij werd in
juli 1941 gearresteerd in Egmond aan Zee bij spionage-
activiteiten bij de kustwerken en werd daarna op transport
gesteld naar Duitsland.
Hoe moeilijk was het destijds, in 1947 in Heiloo (en nu
nog?) om elkaar respectvol te bejegenen? In een volgende
Cronyck misschien meer over dit tragisch gebeuren.
(Red.)
12
