Afib. 2: Ereboog bij het begin van het fietspad in augus tus 1930, met het transfiormaterhuis van het gemaal op de achtergrond W. van de Vall, lid van Provinciale Staten en oud-lid van de gemeenteraad van Heiloo, de heer P.J. Peaux uit Amsterdam, lid van het bestuur van de ANWB, baron Van Fridagh, consul van die bond en mejuffrouw Carels en de heer Bakker, beiden lid van de gemeenteraad van Alkmaar. De heer J.P Bosman, voorzitter van de Rijwielpad vereniging, heette alle aanwezigen welkom, speciaal de nestor van het bestuur, de heer J. van Reenen, die per rijwiel uit Bergen was gekomen om de opening mee te kunnen maken. De heer Van Reenen dankte de heer Bosman voor het genomen initiatief tot het aanleggen van het pad en feliciteerde hem met het succes. Hierop verzocht hij mevrouw Bosman het lint te door te knip pen. Onder luide hoera's van het publiek en muziek van Eensgezindheid voldeed mevrouw Bosman aan dit verzoek, waarop de voorzitter de weg geopend ver klaarde. Hierop trokken de genodigden langs de nieuwe weg naar Egmond aan Zee, waar in hotel Zeezicht het bestuur van die gemeente de gasten een officiële ontvangst had bereid. Hier gaf burgemeester Eyma van Egmond als wens te kennen dat er vanwege dit initiatief een grotere, bredere verbinding met Heiloo zou mogen ontstaan. (Deze wens werd eerst in 1935 vervuld met de aanleg van de Zeeweg tussen Heiloo en Egmond, welke weg werd aangelegd in het kader van de werkverschaffing.) Er werden nog vele mooie woorden gesproken waarna de heer Bosman de receptie sloot. Wijzend op het grote en mooie stuk banketbakkers- werk, een suikerwerk voorstellend een moderne weg met het opschrift: "Uw weg ga op rozen", wenste voor zitter Bosman dat dit met deze weg ook het geval zou mogen zijn. Hij dankte voor alle goede woorden en zei getroffen te zijn door de vele vlaggen die hij had zien waaien zowel in Heiloo als in Egmond. Het had hem vooral goed gedaan dat van het hotel Zeezicht een vlag wapperde met de wapens van Heiloo en Egmond erop. Hij uitte ten slotte de wens dat het rijwielpad aan velen vreugdevolle uren zou verschaffen. De officiële plech tigheid was hiermee afgelopen, maar velen bleven nog gezellig enige tijd bijeen. Twee weken na de opening was het op zondagmiddag al bijzonder druk. Het bezoek aan de bossen en de Zeeweg was groot. Tussen twee en drie uur telde een verslagge ver 318 fietsers die van de Westerweg naar zee gingen, terwijl er ook veel wandelaars waren. Maar al spoedig na de opening kwamen er klachten over de bereikbaarheid. Zo vereiste de ingang naar de weg vanaf de Westerweg dringend verbetering. De ingang lag geheel verscholen achter een bosje en dat was voor fietsers en kinderen levensgevaarlijk, zo vond de pers. Dat bosje zou opge ruimd of in ieder geval ingekort moeten worden, temeer daar het te ver over de weg uitstak. In maart 1931 kon de Alkmaarsche Courant tot haar genoegen mededelen dat het "beruchte" bosje, waar ze zo op had gewezen, zou worden gesloopt, zodat het gezicht op de Westerweg vrij zou komen. Dus eind goed al goed. De aanleg van de Zeeweg enige jaren later heeft het rijwielpad, waarvoor men zo had gestreden, als verbin dingsweg tussen Egmond en Heiloo ten dele overbodig gemaakt. Maar voor een groot deel is het nu nog steeds te volgen. Weidevogels kan men er, zij het in beduidend mindere mate, ook nog horen en zien. Sn® 5

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2012 | | pagina 7