Afib. 2: Ereboog bij het begin van het fietspad in augus
tus 1930, met het transfiormaterhuis van het gemaal op
de achtergrond
W. van de Vall, lid van Provinciale Staten en oud-lid
van de gemeenteraad van Heiloo, de heer P.J. Peaux uit
Amsterdam, lid van het bestuur van de ANWB, baron
Van Fridagh, consul van die bond en mejuffrouw Carels
en de heer Bakker, beiden lid van de gemeenteraad van
Alkmaar.
De heer J.P Bosman, voorzitter van de Rijwielpad
vereniging, heette alle aanwezigen welkom, speciaal de
nestor van het bestuur, de heer J. van Reenen, die per
rijwiel uit Bergen was gekomen om de opening mee te
kunnen maken. De heer Van Reenen dankte de heer
Bosman voor het genomen initiatief tot het aanleggen
van het pad en feliciteerde hem met het succes. Hierop
verzocht hij mevrouw Bosman het lint te door te knip
pen. Onder luide hoera's van het publiek en muziek
van Eensgezindheid voldeed mevrouw Bosman aan
dit verzoek, waarop de voorzitter de weg geopend ver
klaarde.
Hierop trokken de genodigden langs de nieuwe weg
naar Egmond aan Zee, waar in hotel Zeezicht het bestuur
van die gemeente de gasten een officiële ontvangst had
bereid. Hier gaf burgemeester Eyma van Egmond als
wens te kennen dat er vanwege dit initiatief een grotere,
bredere verbinding met Heiloo zou mogen ontstaan.
(Deze wens werd eerst in 1935 vervuld met de aanleg
van de Zeeweg tussen Heiloo en Egmond, welke weg
werd aangelegd in het kader van de werkverschaffing.)
Er werden nog vele mooie woorden gesproken waarna
de heer Bosman de receptie sloot.
Wijzend op het grote en mooie stuk banketbakkers-
werk, een suikerwerk voorstellend een moderne weg
met het opschrift: "Uw weg ga op rozen", wenste voor
zitter Bosman dat dit met deze weg ook het geval zou
mogen zijn. Hij dankte voor alle goede woorden en zei
getroffen te zijn door de vele vlaggen die hij had zien
waaien zowel in Heiloo als in Egmond. Het had hem
vooral goed gedaan dat van het hotel Zeezicht een vlag
wapperde met de wapens van Heiloo en Egmond erop.
Hij uitte ten slotte de wens dat het rijwielpad aan velen
vreugdevolle uren zou verschaffen. De officiële plech
tigheid was hiermee afgelopen, maar velen bleven nog
gezellig enige tijd bijeen.
Twee weken na de opening was het op zondagmiddag al
bijzonder druk. Het bezoek aan de bossen en de Zeeweg
was groot. Tussen twee en drie uur telde een verslagge
ver 318 fietsers die van de Westerweg naar zee gingen,
terwijl er ook veel wandelaars waren. Maar al spoedig na
de opening kwamen er klachten over de bereikbaarheid.
Zo vereiste de ingang naar de weg vanaf de Westerweg
dringend verbetering. De ingang lag geheel verscholen
achter een bosje en dat was voor fietsers en kinderen
levensgevaarlijk, zo vond de pers. Dat bosje zou opge
ruimd of in ieder geval ingekort moeten worden, temeer
daar het te ver over de weg uitstak. In maart 1931 kon
de Alkmaarsche Courant tot haar genoegen mededelen
dat het "beruchte" bosje, waar ze zo op had gewezen,
zou worden gesloopt, zodat het gezicht op de Westerweg
vrij zou komen. Dus eind goed al goed.
De aanleg van de Zeeweg enige jaren later heeft het
rijwielpad, waarvoor men zo had gestreden, als verbin
dingsweg tussen Egmond en Heiloo ten dele overbodig
gemaakt. Maar voor een groot deel is het nu nog steeds
te volgen. Weidevogels kan men er, zij het in beduidend
mindere mate, ook nog horen en zien.
Sn® 5