WOORD
Religie en daarmee verwante onderwerpen maken een
belangrijk onderdeel uit van de beschrijving van de
geschiedenis van Heiloo. In eerder verschenen uitgaven
van de Heylooer Cronyck werd al aandacht besteed aan
Sint Willibrord en aan het bedevaartsoord Onze Lieve
Vrouw ter Nood. In deze Cronyck is het hoofdartikel
gewijd aan het klooster 'De Blinken' dat rond 1500
heeft gestaan aan de noordzijde van Heiloo. Het klooster
is niet onbelangrijk geweest. In de periode rond 1500
vonden dan ook enkele belangrijke religieuze activiteiten
in ons dorp plaats. Nu worden we nog aan het klooster
herinnerd door enkele straatnamen.
Zoals hierboven vermeld werd eerder aandacht besteed
aan Sint Willibrord. Dat was in de uitgave van jaargang 4
nr. 2 in december 2010. In dat artikel werd het idee dat
Willibrord rond 700 werkelijk in Heiloo gepredikt heeft
ter discussie gesteld. Die discussie vindt nu inderdaad
plaats. Het artikel 'Nogmaals Willibrord' is daarvan een
weergave. De interessante vondsten in Zuiderloo dragen
nieuwe feiten aan, die het juist weer aannemelijk maken
dat Heiloo toch al rond 700 een nederzetting is geweest
met een aanzienlijke bewoning.
Het artikel van Wim Buwalda 'Afgegraven houtwal verborg
vroegmiddeleeuwse boerderij' sluit hier mooi bij aan. Het
afgraven van een houtwal in Zuiderloo heeft onze vereni
ging 'Oud Heiloo' in beweging gezet. Naar nu blijkt lig
gen de houtwallen op cultuurhistorisch interessante
plaatsen. In dit verband willen we opmerken dat in mei
2011 de gemeenteraad van Heiloo de 'Nota Cultuurhis
torie' heeft aangenomen. In deze nota is vastgelegd hoe de
bijzondere identiteit van Heiloo met betrekking tot de
cultuurhistorie kan worden behouden. Deze hangt, zo
wordt in de nota beschreven, nauw samen met de
ontstaansgeschiedenis van het dorp op de langgerekte
strandwal met daarop een wegenpatroon van lange
linten. Tussen de twee Wereldoorlogen zijn deze linten,
zoals bijvoorbeeld de Westerweg en Heerenweg,
bebouwd. Loodrecht op deze linten staat de verkaveling
met de perceelscheidingen in de vorm van houtwallen
en heggen. Juist in de Nota Cultuurhistorie wordt vast
gesteld dat nieuwe plannen hierbij moeten aansluiten,
zodat de inwoners van Heiloo nog kunnen genieten van
de ontwikkelingen die Heiloo heeft doorgemaakt.
Een instrument dat kan dienen om te handhaven wat
eigen is aan Heiloo en daarmee aan het dorpse karakter is
de Cultuurhistorische Waardenkaart. Een dergelijke kaart
vermeldt alle cultuurhistorische waarden in Heiloo. Daar
bij denken we aan de in Heiloo aangewezen monumen
ten en karakteristieke panden, maar ook aan de waarde
volle landschapselementen.
Deze Cultuurhistorische waardenkaart - eenmaal gedigi
taliseerd en openbaar gemaakt - kan bijdragen aan de be
wustwording van waardevolle cultuurhistorie in Heiloo.
Plannenmakers (ontwikkelaars of gemeente) kunnen dan
met deze waarden rekening houden en zorgen dat de
identiteit behouden blijft. Onze vereniging 'Oud Heiloo'
en ook Baduhenna' hebben aangegeven bij het samen
stellen van de Cultuurhistorische Waardenkaart te willen
participeren, hetgeen inmiddels plaatsvindt.
In deze Cronyck ook een artikel van Thera Coppens
waarin de link wordt gelegd tussen de schilderijen in het
huis Nijenburg en de verwikkelingen van enkele leden
van de familie van Foreest, de familie die in onze regio
zo'n belangrijke rol speelde.
Ten slotte treft u weer de gebruikelijke rubriek 'Zo was 't,
Zo is 't nu in Heiloo' aan met ook nog een blik in de toe
komst.
In het colofon van deze Cronyck treft u de samenstelling
van de redactie aan. Het is verheugend dat in vergelijking
met het vorig nummer de redactie ook nu weer is uitge
breid met twee nieuwe leden: Mary Sanstra-Veenis en Jan
de Gruijter. We hopen dat zij met plezier hun bijdragen
aan de samenstelling van de Cronyck zullen leveren.
Indien u ook een bijdrage in de Heylooer Cronyck wilt
plaatsen, laat het ons weten. De redactie is graag bereid
daarover met u van gedachten te wisselen. Zo geldt ook
dat de redactie openstaat voor reacties op de inhoud van
deze Cronyck.
Redactie
2