chief bijgehouden van hun activiteiten, dat bewaard is en dat nog veel interessante informatie over Foreest en zijn wapenbroeders kan opleveren.9 We weten nu dat Foreest een actief en leidend patriot was. Bekend is ook dat hij na de Franse inval van 1795 een paar maanden burgemeester van Alkmaar was en daarna in de landelijke politiek betrokken raakte. Sym bool daarvan is het bekende plaatje van het Bataafse bevrijdingsfeest waarop Foreest een toespraak hield.10 •- -rArZv iiklTsi Afb. 3 Vrijheidsfeest te Alkmaar. UitD. Aten, De geschiedenis van Alkmaar Wat wij nog steeds niet weten is hoe iemand uit zo'n aanzienlijke regentenfamilie, bovendien zo discreet in gesteld, tot deze buitengewoon actieve politieke stel- lingname kon komen. De 'binnenkant' van Foreests patriottisme was totnogtoe onbekend. Gelukkig zijn er de boeken die ons iets meer kunnen vertellen. De boeken van Foreest op Nijenburg Cornelis en zijn gezin verhuisden in 1795 uit Alkmaar naar het buitenhuis dat hij van zijn vader geërfd had, de Nijenburg in Heiloo.11 Zijn boeken verhuisden mee. Een deel daarvan bleef staan in de later gebouwde 'bibliotheek' aan de zuidoostkant van het huis, tot de boedelverdeling van 1966. In dat jaar werden het huis en het resterende deel van het landgoed verkocht aan Natuurmonumenten en werden de boeken verdeeld onder de drie overlevende erfgenamen en gezusters Van Foreest, Alide, Aleide en Elisabeth of met de ver plichte bijnamen: Kinnie, Sijtje en Prikkie. Nu wordt het persoonlijk. De schrijver van dit stuk is niet alleen een boekenman, maar ook een zoon van 'Sijtje', ofwel Aleide Tomson van Foreest, en de dank bare eigenaar van een aantal boeken uit de erfenis van Nijenburg. Dit heeft nadelen voor het huidige relaas: de auteur zit er dicht op en heeft er persoonlijk belang bij. Het heeft ook voordelen: hij heeft inside informa tion en is nieuwsgierig naar de geschiedenis van de boe ken die hij erfde. De lezers moeten maar oordelen of dit al met al in hun voordeel uitpakt. Van de in 1966 verdeelde boeken uit de bibliotheek van Nijenburg moet het grootste deel naderhand verkocht zijn. Nader onderzoek van het archief kan misschien nog meer informatie opleveren, maar op dit moment vallen er drie bronnen te noemen die een benadering mogelijk maken van het boekenbestand aan het begin van de 19e eeuw. Ten eerste is er een genummerde cata logus van het bibliotheekbestand zoals dat was tijdens de oorlog van 1940-45. Deze is gemaakt door Theo Gerard Tomson, toen nog de toekomstige echtgenoot van Aleide, samen met haar zuster Elisabeth. De catalo gus berust thans als ongeklasseerde 'Aanvulling' van het familiearchief Van Foreest in Alkmaar. Elisabeth Snethlage van Foreest heeft later nog aan de catalogus gewerkt en uiteindelijk gezorgd dat deze in het archief terechtkwam, naar een aantekening in het kaartbestand te oordelen in 1993. Onze tweede bron voor het vroeg-negentiende-eeuwse bibliotheekbestand is een lijst getiteld 'Openbare Ver- kooping van Meubelen, huisraad en inboedel, alsmede boeken, op den huize Nijenburg, 18, 19 en 20 Maart 1851', en opgemaakt door S.A. de Lange en G.P. van Dalen.12 Zo'n 250 boektitels worden opgesomd met een nummering die met sprongetjes oploopt tot 1006. Nu is zowel blijkens de catalogus uit '40-'45 als het boekenbezit van ondergetekende een aantal van de boe ken uit deze lijst niet verkocht. Het staat vast dat het om dezelfde boeken gaat, omdat ze oude rugnummers dragen die overeenkomen met de nummers in de lijst van 1851. De lijst is dus geen 'Verkoopstaat meubels en boeken op Nijenburg', zoals Rombach hem betitelde, maar eerder een veilingcatalogus, waarvan een deel on verkoopbaar bleek en gelukkig maar! De derde bron voor de bibliotheek van Foreest zijn een paar speciale stukken in het bezit van ondergetekende. Van deze boeken staat ofwel vast dat ze van Foreest waren doordat zijn naam of initialen erin staan, ofwel is dat waarschijnlijk vanwege het jaartal van uitgave en de inhoud. Nog interessanter is dat drie van de stukken in HEYLOOER CRONYCK Vv> 7 :a XA X

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2011 | | pagina 9