en de Zeeweg een noodschool ingericht. Toen er in het 7. De bevrijding najaar van 1944 geen brandstof meer was om de school gebouwen te verwarmen, werd het schoolgaan beperkt tot enkele uren per dag. Natuurlijk werd het dagelijks leven zeer beïnvloed door oorlogsverschijnselen als luchtalarmering al dan niet ge volgd door bominslagen, waarvan Heiloo ook niet bespaard bleef. Er waren verduisteringsvoorschriften voor de woonhuizen. Razzia's noopten de mannen tot onderduiken in geïmproviseerde schuilplaatsen, maar ook de avondklok had een grote impact op het dagelijks doen en laten. Dat laatste had ook een opmerkelijk effect: het jaar 1946 werd gekenmerkt door een omvangrijke 'babyboom'. Op zaterdag 5 mei stak men in Heiloo de (Nederlandse) vlag uit en werd bij de Willibrordusstichting de vlag met het hakenkruis neergehaald. Maar de nog aanwezige Duitsers hielden dat tegen, want zonder de aanwezig heid van de geallieerde bezetters wensten zij niet te capituleren. Ook werd door hen in die dagen de 'spertijd' nog streng gehandhaafd. Maar op dinsdag 8 mei was het dan eindelijk zover: de geallieerde bevrijders trokken met legervoertuigen door Heiloo. Van de geallieerde troepenmacht werden manschappen gelegerd in de Willibrordusstichting en Nijenburg. Er werden spontaan (dorps)feesten georganiseerd. Nico Speur was daarbij een belangrijke organisator. Vooral de Afb. 11. Intocht van de geallieerden in Heiloo, 8 mei 1945

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 2010 | | pagina 19