75
VERSLAG VAN DE ARCHEOLOGISCHE WERKGROEP
VOLKSTUINENCOMPLEX "VLOOIENDIJK" 1
Enige jaren geleden meldde een tuinder zich bij de Archeologische Werk
groep met een complete vuurstenen sikkel. Hij bleek deze op het volkstuinencomplex
Vlooiendijk te hebben gevonden. Op de bewuste volkstuin verrichtte de werkgroep
een kort archeologisch onderzoek. Eventuele grondsporen waren echter reeds geheel
vernietigd door het diepspitten.
In 1996 kwam de naastgelegen tuin vrij. Aangezien het bodemarchief in het
volkstuinencomplex bedreigd wordt door tuindersactiviteiten zoals diepspitten en het
graven van afvalkuilen, werd een klein onderzoek op de vrijgekomen volkstuin
verantwoord geacht. De werkgroep legde een aantal proefputten aan van ten hoogste
enkele meters groot. De meeste putten leverden niets op. In werkput 5 werd een vuile
laag aangesneden. Het bleek een gegraven kuil of een oude depressie in het landschap
te zijn, waarin ruim voor het begin van de jaartelling een drinkplaats was aangelegd.
In het midden van de depressie trof de werkgroep de restanten aan van een
vlechtwerk, dat op sommige plaatsen nog ruim 10 cm hoog was. De drinkplaats
bevatte ook het nodige scherfmateriaal en botfragmenten. Het aardewerk kan
gedateerd worden in de periode van circa 1100-500 v. Chr. Het aardewerk lijkt enige
gelijkenis te vertonen met het aardewerk uit Hoogkarspel. De vulling van de kuil was
tamelijk humeus tot zelfs venig zodat er gerede kans was op een goede conservering
van botanisch materiaal. Dergelijk materiaal is doorgaans op de strandwalgronden
slecht bewaard. Uit de karakterisering van enkele monsters die door BIAX werd
uitgevoerd, bleek dat het botanisch materiaal over het algemeen goed geconserveerd
was. Van de Gemeente Heiloo en de Provincie Noord Holland is inmiddels een
subsidie verkregen om de monsters door BIAX uit te laten werken. De volledige
verslaglegging hierover zal in 1998 plaatsvinden.
VOLKSTUINENCOMPLEX "VLOOIENDIJK" 2
Begin 1996 had zich een tweede tuinder gemeld met een sikkel fragment. Ook
zijn tuin werd aan een nader archeologisch onderzoek onderworpen. In een kleine
proefput werd een spoor aangetroffen, waarin enkele kleine brokjes zeer zacht
gebakken aardewerk werden gevonden van nog geen cm groot. Toch kon nog worden
geconstateerd dat een aardewerkfragment gemagerd was met kwarts, hetgeen een
datering in de periode 1100-500 v. Chr. aannemelijk maakt.
Aan de oppervlakte van de volkstuin werd een verbrand stukje vuursteen aan-