werktuig.
Hieronder volgt een kort verslag van al onze buitenactiviteiten.
Heilooërbos, coördinaten: 109.28/514.45
Aan de hand van kaartmateriaal en archeologisch onderzoek konden wij
een 16e-eeuwse boerderij in het Heilooërbos localiseren. We achterhaalden de
exacte plaats van de boerderij door te prikken met een metalen stok en het gra
ven van kleine putjes. De funderingen van de boerderij bleken echter geheel te
zijn verdwenen. Het enige wat nog restte van de boerderij waren de puinsleuven;
deze lagen ongeveer een halve meter onder het maaiveld en waren ongeveer der
tig tot veertig centimeter dik. Het puin bestond voornamelijk uit bakstenen en en
kele fragmenten van plavuizen. Scherfmateriaal ontbrak geheel. Onder de puin-
sleuven troffen we alleen schoon zand aan, zodat het waarschijnlijk lijkt dat de
boerderij geen voorgangers hebben gehad.
Nabij de boerderij troffen we een lichte daling in het oppervlak aan, het
geen een aanwijzing zou kunnen zijn voor een oude sloot. Dankzij een kleine
sleuf konden we vaststellen dat dat inderdaad zo was. De sloot leverde in tegen
stelling tot de puinsleuf wel scherfmateriaal op, en wel uit de zestiende en zeven
tiende eeuw, waaronder een fragment Weser aardewerk (1580-1625 AD). Onder
in de sloot troffen we een blok hout aan. Mogelijk betreft het hier oud bouwma
teriaal.
Bij de boerderij werd ook een waterput aangetroffen. De bovenkant lag
circa 50 cm onder het maaiveld. Daar de waterput verder niet bedreigd wordt,
werd besloten deze niet op te graven.
Het onderzoek naar boerderijen heeft ook andere locaties opgeleverd,
maar daar hoort u in de volgende jaarverslagen meer over.
Bij het bestuderen van het vondstmateriaal blijkt er ook een klein, onaan
zienlijk randscherfje te zijn gevonden van slechts enkele centimeters groot. Dit
scherfje is zwart (gereduceerd gebakken) van kleur en met kleine kwartskorrels
gemagerd. Over de datering bestaat geen duidelijkheid: is het vroeg-middeleeuws
of wellicht prehistorisch? De meeste deskundigen, waaronder ook H. Fokkens
verbonden aan het IPL, menen dat het prehistorisch is. Laatstgenoemde vermoedt
dat het of Neolitisch moet zijn of Ijzertijd. Natuurlijk valt de ouderdom van een
dergelijk klein scherfje moeilijk te bepalen. Maar aangezien de strandwal waarop
Heiloo ligt vanaf ca. 2000 voor Chr. in principe bewoonbaar is en gezien andere
(schaarse) prehistorische vondsten, is het zeker niet onmogelijk dat het scherfje
prehistorisch is. Hopelijk vinden we in de toekomst meer van dergelijk materiaal.
Eeuwenoude boerderijen gelocaliseerd