werktuig. Hieronder volgt een kort verslag van al onze buitenactiviteiten. Heilooërbos, coördinaten: 109.28/514.45 Aan de hand van kaartmateriaal en archeologisch onderzoek konden wij een 16e-eeuwse boerderij in het Heilooërbos localiseren. We achterhaalden de exacte plaats van de boerderij door te prikken met een metalen stok en het gra ven van kleine putjes. De funderingen van de boerderij bleken echter geheel te zijn verdwenen. Het enige wat nog restte van de boerderij waren de puinsleuven; deze lagen ongeveer een halve meter onder het maaiveld en waren ongeveer der tig tot veertig centimeter dik. Het puin bestond voornamelijk uit bakstenen en en kele fragmenten van plavuizen. Scherfmateriaal ontbrak geheel. Onder de puin- sleuven troffen we alleen schoon zand aan, zodat het waarschijnlijk lijkt dat de boerderij geen voorgangers hebben gehad. Nabij de boerderij troffen we een lichte daling in het oppervlak aan, het geen een aanwijzing zou kunnen zijn voor een oude sloot. Dankzij een kleine sleuf konden we vaststellen dat dat inderdaad zo was. De sloot leverde in tegen stelling tot de puinsleuf wel scherfmateriaal op, en wel uit de zestiende en zeven tiende eeuw, waaronder een fragment Weser aardewerk (1580-1625 AD). Onder in de sloot troffen we een blok hout aan. Mogelijk betreft het hier oud bouwma teriaal. Bij de boerderij werd ook een waterput aangetroffen. De bovenkant lag circa 50 cm onder het maaiveld. Daar de waterput verder niet bedreigd wordt, werd besloten deze niet op te graven. Het onderzoek naar boerderijen heeft ook andere locaties opgeleverd, maar daar hoort u in de volgende jaarverslagen meer over. Bij het bestuderen van het vondstmateriaal blijkt er ook een klein, onaan zienlijk randscherfje te zijn gevonden van slechts enkele centimeters groot. Dit scherfje is zwart (gereduceerd gebakken) van kleur en met kleine kwartskorrels gemagerd. Over de datering bestaat geen duidelijkheid: is het vroeg-middeleeuws of wellicht prehistorisch? De meeste deskundigen, waaronder ook H. Fokkens verbonden aan het IPL, menen dat het prehistorisch is. Laatstgenoemde vermoedt dat het of Neolitisch moet zijn of Ijzertijd. Natuurlijk valt de ouderdom van een dergelijk klein scherfje moeilijk te bepalen. Maar aangezien de strandwal waarop Heiloo ligt vanaf ca. 2000 voor Chr. in principe bewoonbaar is en gezien andere (schaarse) prehistorische vondsten, is het zeker niet onmogelijk dat het scherfje prehistorisch is. Hopelijk vinden we in de toekomst meer van dergelijk materiaal. Eeuwenoude boerderijen gelocaliseerd

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 1997 | | pagina 19