betekende, dat het monument niet kon blijven staan. In October 1972 wordt
uiteindelijk besloten om een bedrag van 1200, beschikbaar te stellen voor de
verwijdering van het monument op het Groentje - het gehele Groentje werd aan
het nieuwe kruispunt opgeofferd - en om de vier stenen textplaten ervan in te
passen in het voetstuk van het nieuwe monument. Hierover wordt met vertegen
woordigers uit het verzet gesproken, die daar niet zo voor zijn: er wordt gesug
gereerd om ze in te metselen in de muur van de Witte Kerk. Ook dit gaat niet
door en korte tijd later wordt het monument gesloopt en de hardstenen platen en
topornamenten worden opgeslagen.
Contacten, gelegd via de toenmalige burgemeester, mevr. Mr. Corver-
van Haaften, maakten het mogelijk een beeld aan te kopen van de beeldhouwer
Willem Reyers, genaamd "De man van Vught". Het beeld had vooral vanwege
zijn tijdloosheid aller instemming en in de Raadsvergadering van 28 November
1971 werd een crediet van 25.000,= voor aankoop door alle fracties in de
Raad gaarne beschikbaar gesteld. In het raadsvoorstel was bovendien gesteld, dat
"De man van Vught" zou dienen als vervanging van het monument op het
"Groentje" dat bij de wegreconstructie, die in 1972 plaats vond, zou worden
afgebroken. Als plaats voor "De man van Vught" werd gekozen de ingang aan de
zuidkant van Plan Oost tegen de bosrand van Ter Coulster. Op 4 Mei 1973
wordt het beeld "De Man van Vugt" officieel overgedragen en op deze dag vindt
daar voor de eerste maal de jaarlijkse dodenherdenking plaats, welke sindsdien
tot een traditie is geworden. Voorafgaande aan de herdenking is er een stille
tocht die begint op de hoek van de Holleweg en de Bergeonstraat.
In het kader van een nieuw op te zetten gemeentelijk monumentenbeleid
in het begin van de 90-er jaren kwamen onder meer uit de gemeenterad stemmen
om het monument te herbouwen. Wethouder mevr. Willemse-van der Ploeg zeg
de toe dit te onderzoeken. En herbouw bleek mogelijk. De vier stenen platen met
de texten, de dekplaat en het ornament waren aanvankelijk in de kelder van het
gemeentehuis, later in de oudheidskamer opgeslagen en konden voor de herbouw
worden gebruikt; de cijfers waren verloren gegaan. Er waren echter geen bouw
kundige gegevens meer aanwezig. Maar aan de hand van duidelijke en gedetail
leerde foto's kon de afdeling Openbare Werken van de gemeente nieuwe werkte
keningen vervaardigen op basis waarvan het monument opnieuw kon worden ge
bouwd, exact hetzelfde als het eerste. Aan de hand van foto's zijn ook nieuwe
cijfers vervaardigd, gelijk aan de oude, zij het dat zij thans van gegalvaniseerd ij
zer zijn terwijl de oorspronkelijke van koper waren. Het nieuwe monument staat
niet ver van de oude plaats, slechts een tiental meters in ongeveer noordelijke