de Vroege Bronstijd niet meer zijn voorgekomen.In Limmen kwam bij het diepploegen
van een bloembollenveld een fragment van een hamerbijl uit circa 1700 voor Chr. naar
boven.2"1
Met enige voorzichtigheid kunnen we zeggen dat de strandwal Limmen-Heiloo-
Alkmaar vanaf de Vroege Bronstijd tot op heden bewoond is. Tot nu toe zijn de vind
plaatsen in Heiloo die getuigen van een ver verleden nog op twee handen te tellen. De
meeste vondsten bestaan uit niet meer dan een onooglijk scherfje. Andere ontdekkingen
springen in het oog door hun 'schoonheid' of door het 'kijkje' dat zij ons gunnen in het
prehistorische leven.
Het was weer bij toeval dat enkele Heilooënaren oudheidkundige ontdekkingen
deden. Op hetzelfde terrein waar de vijf 'sikkels' waren ontdekt, vond de heer Sombroek
in de loop van de jaren tussen het afval van bloembollen nog twee puntjes van twee
verschillende 'sikkels'.2" Ongeveer 1 km ten westen van deze vindplaats kwam zelfs een
complete 'sikkel' aan het licht.2' In de nabije omgeving van de bewuste plek, spitte de heer
J. Wijker enkele jaren terug in zijn volkstuintje een gaaf exemplaar op.- In totaal zijn er
acht 'sikkels' van vuursteen en één van brons gevonden binnen een straal van circa 1 km.
Dat mag zeker bijzonder worden genoemd.
Het is erg jammer dat we in Heiloo nog geen enkel spoor van de huizen uit de
Bronstijd hebben gevonden. In West-Friesland zijn wel boerderijen gevonden uit de
Bronstijd. De behuizingen die op de strandwal Limmen-Heiloo-Alkmaar hebben gestaan,
hebben mogelijk veel overeenkomsten vertoond met die van West-Friesland. Deze laatste
waren 15 tot 30 m lang en 5 tot 6 m breed. Het dak nistte in de lengterichting op twee
palenrijen zodat de boerderij in drie schepen werd verdeeld. De wanden bestonden deels
uit gestapelde zoden en deels uit vlechtwerk en palen. Rondom de boerderij lag een
greppel die het erf moest ontwateren en die het vee van de kwetsbare wanden afhield.
Ook uit de jongere prehistorische tijden zijn vooralsnog geen sporen van behuizingen
aangetroffen. Wel deden de amateur-archeologen in 1991 een belangrijke ontdekking in
een bouwput aan de Oosterzijweg. De bodem van de bouwput lag ongeveer op 70 cm
onder het maaiveld. Toen de amateur-archeologen het grondoppervlak schaafden,
ontwaarden zij een merkwaardig patroon van elkaar kruisende lijnen. Een dergelijk
patroon is een schoolvoorbeeld van een prehistorische akker. De lijnen zijn ontstaan door
het ploegen met een eergetouw. Het eergetouw is een 'primitieve' ploeg waarmee voren in
de grond werden getrokken. Deze wijze van Eindbewerking was in zwang tot rond het
begin van de jaartelling. Nabij de ploegsporen werd een scherf gevonden die waar
schijnlijk van de Bronstijd dateert, zodat we vermoeden dat de akker in deze periode in
gebniik is geweest.2"
Op de strandwal waren de bewoners dan wel gevrijwaard van overstromingen, soms
dreigde het gevaar juist uit een geheel andere hoek, namelijk verdroging. Het fraaie
bodemprofiel met daarin een doorsnede van de ploegsporen vertelt ons over een drama dat
zich tientallen eeuwen geleden moet hebben voltrokken. Onderin zien we -het zand dat
