bonk vette klei, waarin veel halfvergaan leer voorkwam.
De vondsten uit de klei waren 13e-, 14e- en 15e-eeuws.
Uit de waterput kwamen wat 12e- en 13e-eeuwse scherven
en een vreemd stukje metaal, waarschijnlijk koper, van
circa 2 cm lang, 0,3 cm breed en 0,3 cm dik. Op grond
van de inhoud van de ton kan deze als 13e-eeuws geda
teerd worden. Een waterton in deze tijd is echter niet
gebruikelijk. Een ton zal in de eerste plaats zijn ge
bruikt om iets te vervoeren, dit was meestal wijn. Een
dergelijke aankoop kon echter lang niet iedereen zich
veroorloven. Als we naar de ligging van de ton kijken,
valt op, dat deze vlak bij de plaats van het oude bui
ten "Ypestein" ligt. Ypestein ligt nu onder de huidige
Sint Willibrordusstichting. Het buiten "Ypestein" zou
zijn5 gebouwd of herbouwd aan het begin van de 16e
eeuw Wellicht heeft er op dezelfde plaats in de 13e
eeuw ook een rijk persoon gewoond en heeft deze de ton
met wijn aangekocht. Het verpakkingsmateriaal, de ton,
werd hergebruikt als waterput. De huidige wegwerpindus-
trie was toen nog onbekend, de mensen gingen nog zuinig
om met het beschikbare materieel.
Oosterzijweq: boerderij De Wit
Coördinaten: 109.04/511.97.
Ook in 1991 werd er gegraven op het terrein van De Wit
aan de OosterzijwegHet jaar daarvoor hadden we enkele
aanwijzingen dat het huidige kavelpatroon weieens terug
zou kunnen gaan tot de 13e of zelfs tot de 12e eeuw. In
de twee opgravingssleuven vonden we dit jaar weer 12e-
en 13e-eeuws materiaal, er kwamen ook scherven uit, die
mogelijk ook vroeg-middeleeuws waren.
Onder de 12/13e-eeuwse kleilaag troffen we een
greppelvormige stuifzandlaag aan. Op de bodem van de-
5 Oostendorp, pag. 135.