bonk vette klei, waarin veel halfvergaan leer voorkwam. De vondsten uit de klei waren 13e-, 14e- en 15e-eeuws. Uit de waterput kwamen wat 12e- en 13e-eeuwse scherven en een vreemd stukje metaal, waarschijnlijk koper, van circa 2 cm lang, 0,3 cm breed en 0,3 cm dik. Op grond van de inhoud van de ton kan deze als 13e-eeuws geda teerd worden. Een waterton in deze tijd is echter niet gebruikelijk. Een ton zal in de eerste plaats zijn ge bruikt om iets te vervoeren, dit was meestal wijn. Een dergelijke aankoop kon echter lang niet iedereen zich veroorloven. Als we naar de ligging van de ton kijken, valt op, dat deze vlak bij de plaats van het oude bui ten "Ypestein" ligt. Ypestein ligt nu onder de huidige Sint Willibrordusstichting. Het buiten "Ypestein" zou zijn5 gebouwd of herbouwd aan het begin van de 16e eeuw Wellicht heeft er op dezelfde plaats in de 13e eeuw ook een rijk persoon gewoond en heeft deze de ton met wijn aangekocht. Het verpakkingsmateriaal, de ton, werd hergebruikt als waterput. De huidige wegwerpindus- trie was toen nog onbekend, de mensen gingen nog zuinig om met het beschikbare materieel. Oosterzijweq: boerderij De Wit Coördinaten: 109.04/511.97. Ook in 1991 werd er gegraven op het terrein van De Wit aan de OosterzijwegHet jaar daarvoor hadden we enkele aanwijzingen dat het huidige kavelpatroon weieens terug zou kunnen gaan tot de 13e of zelfs tot de 12e eeuw. In de twee opgravingssleuven vonden we dit jaar weer 12e- en 13e-eeuws materiaal, er kwamen ook scherven uit, die mogelijk ook vroeg-middeleeuws waren. Onder de 12/13e-eeuwse kleilaag troffen we een greppelvormige stuifzandlaag aan. Op de bodem van de- 5 Oostendorp, pag. 135.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 1992 | | pagina 9