sporen hebben vernietigd. De verwoesting van ons bodemarchief heeft in de 20e eeuw een zeer grote, bedreigende omvang aangenomen. Door bebouwing, afzanden, diepspitten en vele andere activiteiten is al veel van ons bodemarchief verdwenen. Van het oorspronkelijke bodemarchief is nog maar heel weinig overgebleven. We dienen met dit laatste restje zeer zorgvuldig om te springen. Ons cultureel erfgoed vertelt ons veel over ons verleden. Bestudering van het bodemarchief geeft in zicht in hoe de samenleving er "vroeger" uitzag en ver klaart mede waarom de huidige maatschappij is zoals die is. Sommige structuren in onze samenleving blijken al eeuwen oud te zijn. Ook kunnen we leren van fouten, die in het verleden zijn gemaakt of juist van de goede kan ten van het verleden. De huidige milieuproblematiek is daar een voorbeeld van; tot voor kort sprong men veel zorgvuldiger om met het milieu. Het bodemarchief is ook te vergelijken met een fa miliearchief. Je hoort mensen vaak zeggen: "Als mijn huis in brand staat, dan red ik als eerste mijn dierba re spullen". Vaak bedoelen ze daarmee zeer persoonlijke zaken als brieven, foto's en andere dergelijke zaken. Want deze spullen zijn niet te verzekeren, zo kostbaar en zo uniek. Zoals foto's een beeld geven van iemands verleden, zo geeft het bodemarchief een beeld van ons aller verleden. Laten we met het weinige dat er van ons bodemarchief nog over is zeer zorgvuldig zijn. Namens de Archeologische Werkgroep, T. de Ridder 28

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 1992 | | pagina 30