sporen hebben vernietigd.
De verwoesting van ons bodemarchief heeft in de
20e eeuw een zeer grote, bedreigende omvang aangenomen.
Door bebouwing, afzanden, diepspitten en vele andere
activiteiten is al veel van ons bodemarchief verdwenen.
Van het oorspronkelijke bodemarchief is nog maar heel
weinig overgebleven. We dienen met dit laatste restje
zeer zorgvuldig om te springen.
Ons cultureel erfgoed vertelt ons veel over ons
verleden. Bestudering van het bodemarchief geeft in
zicht in hoe de samenleving er "vroeger" uitzag en ver
klaart mede waarom de huidige maatschappij is zoals die
is. Sommige structuren in onze samenleving blijken al
eeuwen oud te zijn. Ook kunnen we leren van fouten, die
in het verleden zijn gemaakt of juist van de goede kan
ten van het verleden. De huidige milieuproblematiek is
daar een voorbeeld van; tot voor kort sprong men veel
zorgvuldiger om met het milieu.
Het bodemarchief is ook te vergelijken met een fa
miliearchief. Je hoort mensen vaak zeggen: "Als mijn
huis in brand staat, dan red ik als eerste mijn dierba
re spullen". Vaak bedoelen ze daarmee zeer persoonlijke
zaken als brieven, foto's en andere dergelijke zaken.
Want deze spullen zijn niet te verzekeren, zo kostbaar
en zo uniek. Zoals foto's een beeld geven van iemands
verleden, zo geeft het bodemarchief een beeld van ons
aller verleden. Laten we met het weinige dat er van ons
bodemarchief nog over is zeer zorgvuldig zijn.
Namens de Archeologische Werkgroep,
T. de Ridder
28