=17=
zeker heeft bijgedragen tot het behoud. De stal ont
snapte begrijpelijkerwijze aan deze moderniseringen en
geeft daardoor nog een indruk hoe het huis er van bui
ten uitgezien moet hebben.
In de desastreuze Franse tijd werd het grondbezit
aangetast. In 1833 stierf Dirk van Foreest op jeugdige
leeftijd en liet zijn vrouw, Jacoba Elisabeth van der
Palm, met tien kinderen achter, die allen recht hadden
op een erfdeel. De oudste zoon, Cornelis, erfde dien
tengevolge een sterk ingekrompen landgoed. Deze Corne
lis, die later bekendheid verwierf als dijkgraaf van de
Hondsbossche Zeewering, studeerde rechten in Leiden en
raakte daar bevriend met zijn medestudent Nicolaas
Beets die hij meenam naar Heiloo. Beets werd een huis
vriend en trouwde met Alida van Foreest, een zuster van
Cornelis. Zij stierf echter jong en een paar jaar later
trouwde hij met Jacoba Elisabeth, een jongere zuster
uit het Heiloose gezin.
De enige zoon van Cornelis en zijn vrouw, Johanna
Elisabeth Loopuyt, was Pieter van Foreest. Hij trouwde
met een nichtje Beets, die hij echter jong moest begra
ven. Enkele jaren later trouwde hij met Catharina Loui-
se Momma. Uit deze twee huwelijken werden negen kinde
ren geboren, zodat een verdere opdeling van het land
goed voor de deur stond. Daarom richtte Pieter van Fo
reest in 1913 de "NV Nijenburg tot exploitatie van on
roerende goederen" op. Behalve de gebouwen, boerderijen
en bossen werden ook de
collectie familieportretten en het historisch belang
rijke familie-archief daarin ondergebracht. Bij elke
vererving had de famnilie namelijk de verzameling
=17=
schilderijen en het archief gespaard, omdat men zich er
terdege van bewust was dat deze verzamelingen fa
miliestukken als geheel veel meer van betekenis waren
dan de som der lossen stukken.
Nadat Pieter van Foreest en zijn vrouw overleden
waren, verkocht hun zoon Herpert in 1928 het grootste
deel van het Nijenburger Bos aan de Vereniging tot Be
houd van Natuurmonumenten. Bij deze verkoop werd onder