cessen van weleer? Een concours in Baarn leverde een tweede prijs in de eerste afdeling op!
In dit jaar besloot ook de heer Meijns zijn dirigeerstok aan de wilgen te hangen, hoewel zeer
begrijpelijk een grote slag voor Eensgezindheid. Hij had 35 jaar lang alle ups en downs mee
gemaakt. Het afscheid werd gevierd in de Rustende Jager, ofschoon er geen lid was dat het
feestelijk vond. Albert Meijns weg, het was niet in te denken. Hem werd het ere-dirigeerschap
aangeboden. De heer C. Ramaker nam de dirigeerstok over. Dat jaar was ook het geboorte-
jaar van de Drumband. Een concours in Alblasserdam leverde weer een prijs op in de eerste
afdeling, maar de superieure afdeling was voorgoed voorbij.
Tot dusver hadden de leden van Eensgezindheid niet de beschikking over een uniform, maar
wel over uniforme kleding: men droeg een bruine broek met een beige overhemd. Maar in
1963 was het dan zover: het 65-jarige „Eensgezindheid" kreeg een heus keurig donkerblauw
uniform. Tijdens het jaarlijkse donateursconcert in de Rustende Jager presenteerde men zich,
compleet met witte pet. Deze presentatie geschiedde op bijzondere wijze, het voetlicht ging
aan en in de halfduistere zaal verscheen de fanfare. Tezamen met de drumband werd de pitti
ge mars „Punjaub" gespeeld. Een trotse voorzitter, P. Greeuw, liet er in zijn openingswoord
geen twijfel over bestaan: „Eensgezindheid" is weer op een hoogtepunt, mede dank zij een
renteloos voorschot van de gemeente en de medewerking der donateurs. Mevrouw Broek
man, die met enige medewerkers de uniformen voor de drumband had gemaakt, moest voor
het voetlicht komen en kreeg de hulde die haar toekwam.
Veel oud papier werd in die dagen opgehaald en ook heden nog is het Eensgezindheid steeds
gelukt elke maand een behoorlijke hoeveelheid oud papier te verzamelen ten bate van de kas.
Het zeventig jarig bestaan werd gevierd in de Rustende Jager, en ook hier was aanwezig de
88-jarige mede-oprichter van Eensgezindheid, de heer G. Koning. Oud-dirigent Albert
Meijns, die ook aanwezig was, haalde herinneringen op aan de vroegere tijd: „Toen ik veertig
jaar geleden de eerste repetitie-avond van het korps meemaakte, dacht ik, dat het een stel
muzikanten was voor de kermistijd, maar dat is me meegevallen!" Het feest werd besloten
met een solisten-concours waaraan een honderdtal solisten deelnam. Het korps stond toen
onder leiding van de heer Koopman. In die tijd werd opk het eerste kerkconcert gegeven in
de Witte Kerk, iets wat zeer gewaardeerd werd in de gemeente. In 1969 was Joh. de Gier naar
Heiloo gekomen als dirigent. Het was ook het jaar van de uitwisseling van de Stadtkapelle
van Coesfeldt in Duitsland, mooie tijden. Het korps uit Coesfeldt werd officieel op het
gemeentehuis ontvangen door burgemeester mevr. J. Corver-van Haaften.
19 october 1978, „Eensgezindheid" tachtig jaar, het werd gevierd in de sporthal „Het Venne-
water", samen met de korpsen O.K.K. uit Oostwoud en D.W.S. uit Venhuizen. Zij beide
werden ook geleid door Joh. de Gier.
Het 85-jarig feest vierde men in het theater De Beun. „Ome Thijs" Groot, die met zijn 82
jaar nog steeds een grote inbreng heeft in de vereniging, en niet alleen door het opleiden van
de jeugd, liet zien en horen wat er in de jeugd zat. Hij kreeg een daverend applaus. Daarna
lieten zich horen de jubilerende vereniging „Eensgezindheid" en het kind „Caecilia". Verder
werkten nog mee Het Trompetterkorps Heiloo, het trompetterkorps „De Nijenburgh" en het
Heilooër Salon-orkest.
„Eensgezindheid" blaast nog steeds zijn nummertje mee, niet meer in de afdeling uitmun
tendheid, ere-afdeling of superieure afdeling, maar een oud heer van 87 loopt toch ook niet
meer zo snel?
27
