1948 staat bij Eensgezindheid te boek als het meest roemruchte jaar van zijn geschiedenis.
Succes na succes werd behaald. Waar men heenging, men kwam met de prijzen thuis; van
een concours in Diemen kwam men met vier prijzen uit de strijd; in de marswedstrijd even
eens een eerste prijs, 's Middags in de Ere-afdeling een eerste prijs met 442 punten wat tevens
het hoogste aantal was van dit door 40 verenigingen bezochte concours. Bij een concours
te Aalsmeer, bij gelegenheid van het 35-jarig bestaan van „Aalsmeers Harmonie" werd de
eerste prijs behaald in de superieure afdeling Fanfare, evenals bij het concours te Assendelft,
toen het fanfarecorps „Harmonie" aldaar zijn 60-jarig bestaan vierde. Ook aan diverse festi
vals werkte men mee. Dit jaar werd ook het 50-jarig bestaan van de vereniging gevierd met
een concours in het muziekpark aan de Verschuirlaan (thans de Ter Coulsterlaan geheten).
Tevens werd de heer G. Koning gehuldigd die mede-oprichter en vanaf de oprichting lid was.
In de vijftiger jaren speelde Eensgezindheid in de Superieure afdeling en had 48 leden. De
prijzenkast werd voller en voller. Het was de heer Meijns die het korps steeds weer stimuleer
de. Hij had ook een korps in Wormerveer; stond hij daar voor „de troep" dan zei hij: „Ik
heb in Heiloo een korps, jonge jonge, wat kunnen die spelen, met die muziek kun je wijven
vangen!". Stond hij in Heiloo voor het korps, dan draaide hij de zaak om en speelde zo de
korpsen tegen elkaar uit.
Toch kwamen hier ook donkere wolken boven het korps opzetten, er kwam een inzinking,
slecht repetitie-bezoek, geen animo om de straat op te gaan etcetera. Ook begonnen de repeti
ties te laat naar veler zin. In 1951 kwam het korps op de radio, men kreeg namelijk een uitno
diging van de VARA. Eensgezindheid organiseerde ook nog een concours waar het fanfare
korps St. Joseph uit Peij (Limburg) gast was, ze bleven toen logeren bij leden van Eensge
zindheid en gingen naar huis met een eerste prijs in de Ere-afdeling met lof van de jury. Het
was typisch Limburgs, tot diep in de nacht vierden ze feest en ze gingen de volgende dag in
Amsterdam de zaak nog eens dunnetjes overdoen. In die jaren had Eensgezindheid ook nog
een tamboerkorps, leerlingen werden opgeleid door de heer Ben Snelten en het Heilooër bos
zal vaak weergalmd hebben van de klanken der jonge muzikanten.
In die tijd zorgde een damescomité er ook voor dat Eensgezindheid in uniforme kleding werd
gestoken. Eveneens werd in dat jaar een tweede prijs in de Ere-afdeling gehaald in Nieuwen-
dam. En dat was de vereniging nu net niet gewend. Als tegenwicht behaalde men in 1953 in
Aalsmeer een eerste prijs in de Ere-afdeling met lof der jury met 451 punten.
In 1953 weer naar de VARA radio, ze maakten er gelijk een uitgaansdag van met hun dames.
Ondertussen werd ook het 55-jarig bestaan gevierd in De Rustende Jager; wegens zijn
25-jarig dirigentschap huldigde men de heer Albert Meijns eveneens. Hier trad ook voor de
eerste keer de Heilooër Boskapel, gevormd uit leden van Eensgezindheid voor het voetlicht.
In 1954, ter gelegenheid van 700 jaar Alkmaar, werd een mars gemaakt door de stad en
's avonds een concert gegeven op het Bolwerk. 1955 is een zeer kritiek jaar voor de vereniging
omdat het er slecht voorstond met het korps. Aanvankelijk zag ook de heer Meijns het niet
meer zitten en wilde bedanken, een bedankje dat hij gelukkig later weer introk, en zich geheel
inzette voor de vereniging. „Eensgezindheid" is een der oudste verenigingen uit de omtrek,
zo zei hij, hij betreurt de slappe houding van enkele leden, maar, zegt hij, laten we de handen
ineen slaan, want wat eenmaal weg is, kan men niet meer opbouwen. Na de stemming is de
grote meerderheid voor reorganisatie, 14 leden lappen elk 10,— zodat ook de financiële
