Heiloo had toen nog een sterk agrarisch karakter. Voorts
vestigden zich hier vele gepensioneerden, vooral marinemensen en
kleine renteniers. Dan was er de middenstand met zijn vele
winkels en winkeltjes. In het centrum had je bijvoorbeeld zo'n zes
zeven kruideniers. Dat waren ook de mensen, die het
verenigingsleven op gang hielden: toneelverenigingen, mu
ziekgezelschappen e.d. We noemen in dit verband ook de vrij
willige brandweer.
Het ging mij intussen nogal voor de wind. Zo werd ik vast
benoemd, hetgeen een salarisverhoging van 1000,= bete
kende. We voelden ons ongekend rijk.
We besloten te trouwen en dat betekende een huis zoeken.
Nu, dat zoeken viel nogal mee. Er stonden minstens 40 huizen te
huur. Er was dus volop keus. We kwamen terecht in de Schuine
Hondsbosschelaan. De huur bedroeg 22,= per maand. Het was
een gezellige buurt. Ik noem wat buren. Naast ons woonde een
gepensioneerde portier van het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam,
die over zijn werk sprak alsof hij directeur van dat ziekenhuis
was geweest. Tegenover woonde een gepensi
oneerde man van de Gemeentetram in Amsterdam en een
gepensio
neerde marineman uit Den Helder. Voorts niet te vergeten de
familie Triebling, dat wil zeggen de ouders van de man met de
baard. Arie was toen nog thuis. Ik bedoel Arie, die later on- der
leiding van broer (die met de baard dus) in Heiloo met
huishoudelijke artikelen ventte. Die woonden toen met hun zuster
Betsy in "Beppy Epy" aan de Heerenweg. Velen in Heiloo zullen
zich die kleurrijke familie herinneren. Onze huisbaas was Wallant
(die leeft nog, 94 jaar) en de makelaar door mid
del van wie wij het huis huurden was ook een marineman (Munt-
jewerf).
In de Schuine Laan woonden ook vele forensen, die dage
lijks op de fiets naar Alkmaar gingen. Zelf ging ik rustig
wandelend naar school. Wat een heerlijke tijd! Nu moet men
veelal 30 a 40 km daags afleggen (zeg maar: afjakkeren) in de
auto om op zijn werkbestemming te komen.
Ons huis moest uiteraard gestoffeerd en gemeubileerd
worden. De Fa. Korstanje heeft dat tot onze volle tevreden
heid uitgevoerd. En wat kostte dat allemaal? Stoelen, tafel,
vloerbedekking en gordijnen en noem maar op. Met 500,= was
dat bekeken. In zo'n geval zegt men: "Kom daar nou ereis om!"
- 54