is. De vraag hierbij is altijd: moet je iets met moderne hulp
middelen restaureren of in de originele staat (dus kapot en le
lijk) laten? Voor beide opvattingen is iets te zeggen en de des
kundigen zijn het over een eensluidend antwoord nog niet eens.
Veel van de vondsten zijn inmiddels wel gerestaureerd, im
mers, veelal worden bij opgravingen slechts scherven aangetrof
fen. Hiervan kan men dan trachten een geheel te maken, zodat
kan worden vastgesteld, hoe het was, en waarvoor het heeft ge
diend.
Bij het restaureren hanteren we de volgende procedure. Al
lereerst worden de scherven schoongemaakt met ofwel waterstof
peroxide, verdund zoutzuur, vim of gewoon regenwater. Vervol
gens worden zij (met velpon) gelijmd en waar stukken ontbreken
kinnen de gaten worden opgevuld met gips of autoplamuurwaarna
het voorwerp tenslotte wordt bijgeschilderd. Met betrekking
tot ieder voorwerp wordt gewikt en gewogen of tot restauratie
moet worden overgegaan. U ziet dan ook op de expositie volle
dig gerestaureerde voorwerpen, alsook obiecten met gedeelte
lijk ontbrekende stukken. Soms wordt zelfs helemaal niet tot
restauratie overgegaan; dit is afhankelijk van de aard van het
stuk, de mogelijkheid van restaureren, of het ontbreken van de
kennis hoe het is geweest, dan wel een bewust kiezen voor niet
Fig. 5
Majolicategel met
Spaans ornament
7