is. De vraag hierbij is altijd: moet je iets met moderne hulp middelen restaureren of in de originele staat (dus kapot en le lijk) laten? Voor beide opvattingen is iets te zeggen en de des kundigen zijn het over een eensluidend antwoord nog niet eens. Veel van de vondsten zijn inmiddels wel gerestaureerd, im mers, veelal worden bij opgravingen slechts scherven aangetrof fen. Hiervan kan men dan trachten een geheel te maken, zodat kan worden vastgesteld, hoe het was, en waarvoor het heeft ge diend. Bij het restaureren hanteren we de volgende procedure. Al lereerst worden de scherven schoongemaakt met ofwel waterstof peroxide, verdund zoutzuur, vim of gewoon regenwater. Vervol gens worden zij (met velpon) gelijmd en waar stukken ontbreken kinnen de gaten worden opgevuld met gips of autoplamuurwaarna het voorwerp tenslotte wordt bijgeschilderd. Met betrekking tot ieder voorwerp wordt gewikt en gewogen of tot restauratie moet worden overgegaan. U ziet dan ook op de expositie volle dig gerestaureerde voorwerpen, alsook obiecten met gedeelte lijk ontbrekende stukken. Soms wordt zelfs helemaal niet tot restauratie overgegaan; dit is afhankelijk van de aard van het stuk, de mogelijkheid van restaureren, of het ontbreken van de kennis hoe het is geweest, dan wel een bewust kiezen voor niet Fig. 5 Majolicategel met Spaans ornament 7

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Heylooer Cronyck | 1983 | | pagina 9