DE HEILOOER IJSBAAN
=38
Het viel vaak niet mee met die strenge winters. We hadden een klant,
die stukken steenkool te pronk zette op de schoorsteen. Zelf hadden
we een stuk witte steenkool met de vorm van een blad erin.
Eens hebben we een cirkus op het stuk land naast de zaak gehad; het
kwam uit Duitsland, Cirkus Winder. Alles was er aanwezig, trapeze,
koorddansen, clowns, slangemens (Little Mimie) en een messenwerper.
Vader Spaans was een kalme man, die een geweldig vertrouwen in de men
sen had. Nooit ben ik vergeten, dat hij gevraagd werd om tegen de
schuurdeur te gaan staan, dan zou de messenwerper zijn werk doen,
als reclame voor de courant. En hij deed het, in vol vertrouwen
Pet op, pijp in zijn mond en klompen aan. Jammer, dat daar geen foto
van bewaard is. In de grote schuur naast ons stonden de paarden en
de pony's. Heel het dorp liep uit, allemaal gezellig naar het Cirkus
Winder. Wat een gezellige tijd was dat toen, als kind vergeet je dat
nooit. Het is daarna vertrokken naar Alkmaar, naar het Canadaplein.
Maar de tijden veranderden snel, en Spaans moest mee. Er moest een
auto gekocht worden, met het paard duurde het toen al te lang. Het
werd onze eerste Ford. Veel kreeg hij te doen: grote wagens met kip
pen naar de markt te Purmerend. Maar voor Vader Spaans was het mooie
er wel af, toen het paard weg moest en plaats moest maken voor de au
to's. Om gezondheidsredenen ging hij de zaak uit en zijn drie zoons
zetten deze voort.
Hij verhuisde daarna naar de Van Aostastraat, waar hij maar een half
jaar van zijn welverdiende rust heeft kunnen genieten.
W.A. Spaans
In een bestuursvergadering van de Voetbalvereniging V.V.H. te
Heiloo in October 1924 sprak de Heer W. van der Vall de volgende
woorden: "Indien het voetbalterrein hard bevroren of met sneeuw
bedekt is, kan er niet gespeeld worden". Reden, waarom de Heer
Van der Vall het bestuur voorstelde om eens van gedachten te wis
selen of het mogelijk zou zijn tijdens die vorstperiode het beoe
fenen van de ijssport voor de leden in het byzonder en voor de
inwoners van Heiloo in het algemeen te bevorderen.
Heiloo bezat wel een ijsclub, die in actie kwam, wanneer de vij
ver voor Nijenburg berijdbaar was. Het was er altijd ontzettend
gezellig met de koek-en-zopie-tent. Later, wanneer het ijs meer
betrouwbaar werd, trok men naar het Noordhollands Kanaal, maar met
